آنچه که این روزها به کرات گفته می شود و می شنویم؛ لزوم صرفه جویی در “مصرف آب” است که با توجه به تنش آبی ناشی از کاهش بارندگی ها به عنوان وظیفه ای شهروندی بر دوش تمامی شهروندان قرار دارد. نگرانی ها از کاهش ذخایر آبی و بوجود آمدن اختلال در تامین آب شرب شهروندان با توجه به الگوی مصرف ما کرمانشاهیان و کم توجهی به نحوه استفاده از آب در زندگی روزانه خویش چندان بی راهه نیست!
درواقع در شرایطی که ذخایر آبی سدها و آب چاه ها و چشمه های استان با کاهش نزولات آسمانی به طرز محسوسی دچار کاهش شده اند و در نتیجه تامین آب مصرفی شهروندان در نقاط مختلف شهر به چالشی بزرگ برای مسئولین تبدیل شده و از طرفی هدر رفت بالای آب به دلیل فرسودگی خطوط انتقال موجبات زحمت و دردسر پرسنل خدوم واحد حوادث شرکت توزیع آب را فراهم نموده
«انصاف نیست در این شرایط با آب شرب کوچه و حیاط را بشوییم*»
و یا در نحوه استفاده از این مایع حیات در سایر بخش های زندگی بی مبالاتی کنیم!
این نگرانی ها و آن توصیه ها صرفا ۸ درصد ماجرای آب مصرفی را شامل می گردد و مابقی آن در سایر بخش ها به ویژه بخش کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد و بعضا هدر می رود که انتظار می رود مورد توجه تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان امر قرار بگیرد.
از این هم که بگذریم روند کم آبی و خشکسالی در استان که متاثر از تغییرات آب و هوایی و بمانند دیگر نقاط ایران و جهان در حال شکل گیری است لزوم برنامه ریزی جهت مدیریت آب های سطحی و زیر زمینی را از سوی مدیران و مسئولین امر می رساند تا در مواجهه با تنش های آبی پیش روی در آینده با چالش های کمتری مواجه گردیم.
تحقق این مهم با تخصیص بودجه های تحقیقاتی، مطالعاتی و بکار گیری ایده های نو در حوزه آب و خاک میسر می باشد؛ انتظاری که از مسئولین و مدیران استان می رود.
* به نقل از علیرضا کاکاوند مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان کرمانشاه