پرداختن به حقوق معلولین به عنوان بخشی از جامعه ی شهروندی از آنجا حائز اهمیت است که بدانیم گام برداشتن در جاده توسعه میسر نخواهد شد مگر به تحقق عدالت در توزیع امکانات برای همه ی گروه ها و قشرهای جامعه، امر مهمی که در شرایط کنونی جامعه شهروندی ایران و به تبع استان کرمانشاه با آنچه که باید باشد فاصله ای زیاد دارد و شهروندان دارای معلولیت در رسیدن به حداقل خواسته ها و حقوق خود با مشکلات و موانع عدیده ای مواجه هستند.
هرچند پرداختن به حقوق معلولین روز و ماه نمی شناسد اما در مهمترین مناسبت ویژه معلولین یعنی روز جهانی معلولین شاید از اهمیت و اثرگذاری به مراتب بیشتری نسبت به سایر روزها برخوردار باشد چرا که در چنین مناسبتی نگاه ها بیش از پیش به این قشر و مشکلات شان معطوف می گردد.
***
در میان محدودیت ها و محرومیت ها حدفاصل موانع فرهنگی تا خلاء های قانونی آنچه مهم می نماید و به چشم نمی آید؛ فقدان یک نهاد مدنی قدرتمند و مستقلِ برآمده از جامعه معلولین استان است که در تقابل و تعامل با نهادهای متولی و خدمات رسان جانب معلولین را بگیرد و با بهره گیری از ظرفیت های قانونی، سازمان بهزیستی را به ارائه خدمات در سطحی مطلوب مجاب نماید.
مطالبه فوق ضرورت شکل گیری انجمن هایی بی نیاز از کمک های مادی بهزیستی و خارج از حیطه نظارتی آن سازمان را صرفا برای دفاع از حقوق معلولین می رساند.

در مجموع امید می رود جامعه ی مدنی شهروندان دارای معلولیت استان بتواند در تعامل جمعی، ساز و کار شکل گیری چنین نهادی را بازتعریف و محقق نماید.
م . بستار