همین ۲ روز پیش بود که در درگیری پلیس با چند نفر از اشرار مسلح در شهر کرمانشاه، سروان مهدی دامن باغ از نیروهای خدوم و وظیفه شناس کلانتری ۱۵ شریعتی کرمانشاه، با شلیک گلوله این اشرار مسلح به شهادت رسید و یک سرباز هم زخمی شد.
چندی پیش هم سرگرد پوریا نظری از نیروهای جان برکف انتظامی کرمانشاه در درگیری مسلحانه با سارقان جان از کف داد و به شهادت رسید و موجی از ناراحتی و آزردگی خاطر در بین مردم داغدار ایجاد کرد تا همه یک صدا خواستار برخورد بسیار قاطع و بازدارنده با اراذل و اوباش و برهم زنندگان نظم و امنیت در جامعه شوند.
در این مقاله که همزمان با مراسم تشییع و تدفین شهید دامن باغ نوشته می شود قصد سیاه نمایی وجود ندارد اما بالا رفتن آمار درگیری های مسلحانه، غیر مسلحانه و سرقت و زورگیری در جامعه از جمله در کرمانشاه چنان قابل توجه است که اصلا نباید به سادگی از کنار آن گذشت بلکه بایست برای این زنگ خطر جدی، چاره اندیشید و اقدام لازم را به سرعت انجام داد هرچند ریشه کنی این مشکل که ریشه های قابل تاملی دارد و یک شبه به وجود نیامده، یک شبه هم انجام نمی شود.
بر اساس خبر منتشر شده از آخرین نشست شورای پیشگیری از وقوع جرم و رسیدگی به جرائم تیراندازی و سرقت در کرمانشاه، فقط در چهار ماه اخیر در دادگستری و دادسرای کرمانشاه ۱۰۲ پرونده مربوط به تیراندازی منجر به جرح و خسارت تشکیل شده و ۹۷ پرونده هم مربوط به تیراندازی های هوایی بوده که خسارتی نداشته است.
جانشین فرمانده انتظامی کرمانشاه هم از کشف ۱۷۲ قبضه اسلحه و ۱۵۳ تیغه انواع سلاح سرد در طی ۳۵ روز خبر داده است.
همچنین در این نشست اعلام شد چهارصد نفر در استان به دلیل انجام جرائمی مانند تیراندازی، حمل و نگهداری، خرید و فروش و قاجاق سلاح زندانی هستند.

این آمارها در کنار شواهد موجود بسیار نگران کننده است. واقعیت آن است که خرید و فروش سلاح گرم بطور چشم گیری افزایش یافته است و پیامدهای ناگواری را به دنبال داشته و خواهد داشت و انتظار می رود مسئولان در این زمینه بیش از پیش به وظیفه خود عمل کنند.
اما در این میان، شاهد مشکل بزرگ دیگری هستیم و آن، پایین آمدن آستانه تحمل بخش قابل توجهی از شهروندان است. بسیاری از ما روزانه بیننده و نظاره گر درگیری و دعواهایی در سطح شهر هستیم که علت بیشتر این درگیریها موضوعهای پیش پا افتاده ای مانند اعتراض به نحوه رانندگی دیگران، یک بوق زدن ساده، یک کلمه و یا یک نگاه است و در مواردی این مسائل منجر به تنش و درگیریهای پشیمان کننده ای می شود که یک نمونه آن وقوع قتل در شب عید سالجاری، بخاطر یک شکلات تلخ در همین خیابان شهید حداد عادل (محل شهادت شهید دامن) است و این موضوع باید مورد بررسی و واکاوی لازم قرار گیرد.
از سوی دیگر، مشکل دیگر، پایین بودن سطح مهارت ارتباط کلامی بسیاری از ماست و خیلی ها، بعلت نداشتن یا کم داشتن این مهارت در خانواده، محیط کار یا محیط های دیگر، با دیگران به راحتی دچار تنش و درگیری می شوند و به اعتقاد کارشناسان ریشه بسیاری از مشکلات جامعه و حتی دلیل تشکیل خیلی از پرونده های قضایی مربوط به پایین بودن مهارت ارتباط کلامی است که در این زمینه آموزش لازم را ندیده ایم و نداده ایم.
بعضی کارشناسان فقر، بیکاری و مشکلات عدیده مالی را دلیل بسیاری از خشونت ها، جرائم و بزه ها می دانند. در شهر کرمانشاه که کمی بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارد بنا بر برخی آمارها حدود ۴۰۰ هزار نفر از آنها حاشیه نشین هستند و حاصل آن، افزایش آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، بیکاری، طلاق، فلاکت و … است که در این زمینه استان کرمانشاه در نمودارهای کشوری جایگاه نامناسب و نگران کننده ای دارد.
وجود انبوهی از معتادان به اصطلاح تابلو، زباله گردها و متکدیان که در کرمانشاه جولان می دهند خود به وضوح مبین وجود آسیب های اجتماعی چشمگیر است که دل هر بیننده ای را به درد می آورد.
واقعیت آن است که این وضعیت زیبنده استان و شهر پرظرفیت کرمانشاه نیست و ادامه آن می تواند خسارتهای پرشمارتری را ایجاد کند که دود آن به چشم همه ما می رود چراکه، ما هم مسئول هستیم و هم خود و خانواده هایمان در اینجا زندگی می کنیم و هرلحظه ممکن است پیامدهای منفی و نگران کننده این وضعیت یقه مان را دیر یا زود بگیرد.
از این رو ضروری به نظر می رسد در کنار برخورد بسیار جدی با مخلان نظم و امنیت؛ برای رفع این مشکلات با اراده همگانی، مطالبه گری، برنامه ریزی دقیق و همه جانبه و تلاش و دلسوزی مسئولان و همکاری مردم؛ طرحهای لازم کوتاه، میان و بلند مدت را طراحی و با جدیت و سرعت به کار گیریم که در این صورت حتما با توجه به ظرفیت های بسیار بالای کرمانشاه می توان بر این ناهنجاریها فائق آییم به شرط آنکه بخواهیم.
یادداشتی از: رسول مرادی فعال رسانه