چند سالی است که وام اشتغال برای مددجویان سازمان بهزیستی ایجاد شده تا بتواند راهکاری برای رفع نیازهای اقتصادی و معیشتی خود و خانواده بشوند اما در این بین لازم دانستم که چند مسئله را که در این سال ها مددجویان را با آن درگیر کرده بیان کنم
اول اینکه مبلغ وام اشتغال چند سال اخیر به نسبت مبلغ چشمگیری هم نبود اما با توجه به آنکه مددجویان بعد از گرفتن وام مستمری ماهانه ناچیز آنها قطع و از تحت پوشش قرار گرفتن سازمان بهزیستی خارج می شدند به ناچار منصرف از دریافت وام اشتغال می‌شدند و مجبور بودند که با مستمری ناچیز زندگی خود را سر کنند تا ببینند در آینده چه قرار است پیش بیاید
دوم آن که برای گرفتن وام از طرف بانک ضمانت های بسیار سنگینی که لازم است تا بانک به مددجویان تحت پوشش اطمینان کند و بالاخره وام را طی مراحل بسیار طولانی و طاقت فرسا و اذیت و آزار فراوان مددجو و بدرفتاری با آنان تحویل آنها می دانند
سوم اینکه از طرف سازمان بهزیستی قبل از معرفی به بانک باید مراحل طولانی طی شود تا پرونده وام آنها به بانک معرفی شود
و از همه مهم تر آنکه سازمان بهزیستی از مددجویان برای گرفتن وام تقاضای مدارک فنی و حرفه ای وپروانه کسب می‌کند تا با آن ها به مددجو وام دهد اما در این بین مددجویانی وجود دارند که هیچ کدام از این مدارک را بنا به شرایط جسمی و روحی، و ذهنی خود دارا نیستند و دوباره باز از گرفتن وام منصرف شوند همین امر باعث می شود که بسیاری از مددجویان از استعداد های خود که در زمینه های مختلف دارا هستند ناامید شده و از آن دست بکشند و در در منزل منزوی شوند

افراد دارای معلولیت به نسبت افراد عادی و حتی بیشتر از آنها دارای توانایی‌ها و ویژگی های خاصی هستند که ملزم حمایت ها از سوی سازمان بهزیستی که متولی این امرند می‌باشد
این افراد ملزم حمایت مسئولان دیگر از جمله نهاد ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی در اجرای کامل قانون حمایت از معلولان میباشند که بتوانند در این برحه زمان که جامعه با فشارهای اقتصادی زندگی این قشر از افراد را دچار تنگنا و مضیقه کرده است و سفره شان پیش از پیش خالی گشته است
در پایان انتظار می رود که با این افراد که به دنبال اشتغال و کارآفرینی هستند همکاری های بیشتری صورت بگیرد تا بتوانند به صورت مستقل برای خود و خانواده درامد کسب کرده و مانند افراد دیگر جامعه زندگی خود را بهتر به توان تامین کنند

مهدی‌ ساعدی فعال حوزه معلولیت