ابنیه تاریخی هر سرزمینی از آنجا که یادآور پیشینه و فرهنگ ساکنین آن شهر و دیار است حائز اهمیت می باشد این بناها با قدمتی بیش از یک قرن به دلیل آنچه که خاطراتی از گذشته ی دور آن سرزمین را در خود جای داده اند مورد توجه بوده و می بایستی از سوی مقامات محلی حفاظت و مرمت شود. انجام این مهم بر عهده سازمان میراث فرهنگی گذاشته شده که با شناسایی و ثبت ملی این اماکن به منظور حفظ و نگهداری از آنها قانون را به یاری می طلبد تا با ثبت ملی یک اثر تاریخی و تعیین حریم و عرصه آن از تجاوزات و ساخت و ساز در حریم و عرصه آنها جلوگیری به عمل آورد.
” دبیرستان کزازی” واقع در ضلع شرقی مسجد جامع شهر کرمانشاه از بناهایی است که ریشه در تاریخ این شهر داشته و خاطرات چندین نسل از کرمانشاهیان را در خود جای داده است. این بنای تاریخی در سال های ابتدایی قرن بیستم توسط شخصی به نام #سید حسین کزازی احداث گردید و تا سال ها محلی برای تحصیل دانش آموزان کرمانشاهی بود. بنای فوق پس از آنکه مدتی را بدون هیچگونه کاربردی سپری نمود سرانجام و در سال ۱۳۸۸ از سوی آموزش و پرورش استان به موزه تبدیل شد.
این دبیرستان تاریخی با تلاش های صورت گرفته از سوی میراث فرهنگی استان در دیماه ۱۳۷۷ به شماره ثبت ۲۲۲۶
ثبت ملی شد و در لیست آثار ملی ایران قرار گرفت.
با ثبت ملی دبیرستان کزازی به عنوان یک اثر تاریخی، فرهنگی انتظار می رفت متولیان امر در حفاظت و مرمت آن بکوشند تا این میراث فرهنگی، تاریخی شهر کرمانشاه بصورت سالم به دست نسل های آتی برسد.
اما در کمال تعجب و تاسف و در پی اهمال کاری #میراث فرهنگی و بی توجهی #آموزش و پرورش که گویی از اتحادی نانوشته میان این دو برآمده، شاهد آن هستیم این #اثر ثبت شده ملی که انبوهی از خاطرات تلخ و شیرین کرمانشاهیان را در خود جای داده به فراموشی که نه بلکه در معرض تخریب قرار گرفته است. بنحوی که از آن بنای باشکوهی که روزگاری با دستان مردان نیک این دیار و برای خدمت به فرهنگ این سرزمین بنا گردیده و تا دهه ها نظاره گر شادی و هیاهوی دانش آموزان بود هم اینک تنها ساختمانی رو به نابودی باقی مانده چرا که اینجا؛ مرگ تاریخ و فرهنگ را به انتظار نشسته اند!