معلولیت به وضعیتی گفته می شود که فرد بدون اراده و در اثر عوامل مختلف در بخش هایی از جسم خود دچار ناتوانی می شود بنحوی که از ایفای وظایف طبیعی در زندگی عاجز می گردد؛ شرایط بوجود آمده هرچند در بسیاری مواقع تا پایان عمر همراه فرد خواهد بود اما حکم نهایی زندگی وی نبوده و جامعه مکلف است شرایط برخورداری از یک زندگی عادی را بمانند سایر شهروندان برای او فراهم نماید. در این راستا مناسب سازی خدمات عمومی متناسب با انواع معلولیت ها ضرورتی است که قانون نیز بر آن صحه گذاشته است.
یکی از موارد قید شده در قانون جامع حمایت از حقوق معلولان و در ماده ۲۱ از فصل ۷ آن به وظیفه صدا و سیما اشاره دارد آنجا که این نهاد عمومی را موظف نموده در طول شبانه روز و بصورت رایگان بخش هایی از برنامه های خود را با استفاده از رابط ناشنوایان(مترجم) و یا زیر نویس جهت این قشر مناسب سازی و قابل استفاده نماید.
این درحالی است که سیمای مرکز استان بی توجه به قانون و بی تفاوت نسبت به خواسته های جامعه ی معلولین استان برنامه های خود را بدون درنظر گرفتن شرایط گروه های دارای معلولیت اعم از ناشنوایان، نابینایان و… بر روی آنتن می برد.
این بی توجهی به نیازها و مطالبات گروه های خاص جامعه نه تنها از تعداد مخاطبین این رسانه می کاهد که بر اعتماد عمومی جامعه نسبت به آن خدشه وارد می نماید.
لذا از مدیریت صدا و سیمای مرکز استان انتظار می رود به تاسی از قانون و بنا بر رسالت محوله نسبت به قابل استفاده نمودن برنامه های پخش شده جهت ناشنوایان اقدام نماید.
م . بستار