با اعلام خبر درگذشت شاعر نامی کرمانشاهی؛ علی اشرف نوبتی(پرتو) کرمانشاهیان از هر قشر و گروهی نام و یاد او را به هر طریق ممکن گرامی داشتند. در این راستا گروه کوهنوردی ” ری را ” به سرپرستی سرکار خانم روشنک آریان پور در اقدامی ارزشمند با صعود به قله ی فرخشاد نام و یاد استاد پرتو را گرامی داشتند، به همین بهانه گفتگویی داشتیم با سرپرست گروه کوهنوردی ری را تا با فعالیت های آن بیشتر آشنا شویم.
-لطفا خودتان را معرفی کرده و از سوابق ورزشی تان بگویید
این جانب روشنک آریان پور هستم دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. فعالیتهای کوهنوردی خود را بطور رسمی از سال ۱۳۸۲ تحت نظارت انجمن کوهنوردی دانشگاه تربیت معلم(خوارزمی) کنونی آغاز کردم و تا پایان مقطع کارشناسی به همراه تیم دانشگاه موفق به صعود به اکثر قلل شاخص البرز و زاگرس شدم.
پس از فارغ التحصیلی از مقطع کارشناسی ارشد بیشتر فعالیتهای خود را با همنوردان کرمانشاه انجام دادم و بسیاری از قلل ۴هزاری کشور را صعود کردم. در ۴ سال اخیر نیز با گروه های شاخص تبریزی همکاری داشتم و علاوه بر صعودهای زمستانی موفق به صعود زمستانه به قلل آرارات و آراگاتس شدم.

از آنجایی در طول این سالها دوره های آموزشی کوهنوردی را گذرانده بودم، در سال ۱۳۹۸ در آزمون مربیگری درجه ۳ کوهپیمایی شرکت کردم و موفق به اخذ درجه ی مربیگری شدم و پس از آن به تدریس چند دوره آموزش کوهپیمایی درون استان کرمانشاه و آذربایجان شرقی و چند دوره آموزش کوهپیمایی همگانی در شهر کرمانشاه پرداختم.
به علاوه در سال ۱۴۰۰ موفق به اخذ گواهینامه اولین زن سرپرست ایرانی از فدراسیون کوهنوردی ارمنستان برای صعود به قله آراگاتس شدم.
-گروه ری را از چه سالی و با چه هدفی تاسیس شد؟
ری‌را در سال ۱۳۹۸ فعالیت خود را در قالب یک گروه کوهنوردی شروع کرد و از آنجایی که صدور مجوز باشگاه مراحل اداری خود را طی می‌کرد و گروه در برابر اعضای خود مسئول بوده و هست، فعالیتهای خود را بیشتر به طبیعت گردی، تپه نوردی و کوهنوردی های سبک محدود می‌کرد. با کسب آمادگی هرچه بیشتر اعضا که همزمان شد با صدور مجوز رسمی باشگاه و عضوگیری فعال تر و بهره‌بردن از حضور اساتید برجسته شهر، کوهنوردی ما جنبه ای فنی تر و سخت تر به خود گرفت و برنامه‌های برون استانی نیز در راس کار قرار گرفت.
هدف اصلی از تاسیس این باشگاه فراهم کردن بستری مناسب و امن برای دوستداران کوهنوردی بوده که قصد شروع فعالیت را به طور علمی و‌اصولی و از پایه دارند. لازم به ذکر است که حضور بانوان که در سالهای اخیر در عرصه ورزش محسوس تر شده، از اهم اهداف این باشگاه بوده است.
به دلیل محدودیت های آمد و شد، و بیماری کرونا صعودهای این باشگاه بیشتر به قلل درون استانی محدود می شد. اما در بهار و تابستان سال ۱۳۹۹ دو صعود به قله آراگاتس ارمنستان به سرپرستی اینجانب داشتم که از طرف فدراسیون آن کشور موفق به اخذ گواهینامه ی صعود شد و مورد تمجید قرار گرفت. لازم به ذکر است از طرف فدراسیون ارمنستان گواهینامه ی اولین بانوی ایرانی که سرپرستی تیم برون مرزی به آن کشور را عهده دار بوده است به بنده اعطا شد.

و اگر شرایط جوی مساعد باشد، تحت نظارت فدراسیون ارمنستان در پایان بهمن ماه سال جاری شاهد صعودی زمستانه به قله آراگاتس تحت سرپرستی اینجانب مدیر و موسس باشگاه «ری‌را» خواهیم بود.
-عضو گیری تان بر اساس چه معیاری است؟
ملاک حرفه ای بودن در کوهنوردی قدرت فیزیکی بالا نیست بلکه انسانیت و مشارکت در کار تیمی است بقیه چیزها اکتسابی هستند و بدست می آید.
عمدتا اعضای باشگاه به دو دسته تقسیم می‌شوند: افراد دارای سابقه ی کوهنوردی و افرادی که می خواهند برای اولین بار کوهنوردی را تجربه کنند باشگاه پذیرای هر دو دسته هست. اما دوستان کم تجربه تر باید بر اساس رهنمودهای مربیان و ابتدا به ساکن با تمرین هایی پایه ای خود را به دوستان با تجربه تر نزدیک کنند و با سایرین در برنامه های سنگین تر همگام شوند. لازم به ذکر است که آموزش ها و نکات ضروری هم در طی برنامه ها و صعودها به دوستان ارائه می‌شود.

-واکنش جامعه بویژه آقایان از اینکه یک خانم سرپرست یک گروه کوهنوردی می باشد چه بوده؟
بسیاری از همنوردان و کوهنوردان به ویژه اساتید باتجربه و با دانش شهر همواره مشوق بنده بوده و هستند و همواره تلاش بر آن داشته تا این ورزش را صرفا منحصر به آقایان ندانند. رهمنودهای این عزیزان همواره چراغ راه اینجانب بوده و پشتیبانی شان چراغ راه است. ناگفته نماند که هستند افرادی که علیرغم سن کم دیدگاهی کماکان سنتی و نامعقول دارند و گهگاه گمانه زنی های نابجا می کنند و جو را علیه بانوان متشنج می کنند. اما کوهنوردان، چه آقایان چه بانوان، همیشه دانسته اند که پا در ره این ورزش نهادن برابر است با تاب آوردن چه در برابر عوامل ناسارگاز محیطی و چه علیه فاکتورهای روانی. به هرروی باید دانست که “سرزنش ها گر کند خار مغیلان، غم مخور”.
-دیدگاهتان در خصوص توانمندی زنان در عرصه های مختلف بویژه عرصه های ورزشی را بیان بفرمایید
با تغییر نقش زنان در جوامع، اهمیت روزافزون حضورشان در بخشهای مختلف بیش از پیش احساس می شود. عرصه هایی از قبیل سیاست، اقتصاد، فرهنگ و هنر و ورزش نیز از این قاعده مستثنی نیستند. شاید ترسیم خطی فرضی بین فعالیت های مردان و زنان و تقسیم ناعادلانه ی وظایف بین این دو جنسیت هر چه بیشتر دامن بر ترویج چنین افکار نادرستی می‌شود. لذا به عقیده ی من ورزشی همچون کوهنوردی که همگانی است سعی در برداشتن این خطوط فرضی داشته و زنان و مردان را بیش از پیش در راستای اهدافی متعالی سوق می دهد.
-چه انگیزه ای شما را به صعود به یاد یک شاعر درگذشت وا داشت؟
فرهنگ زمینه ساز تمام موفقیت ها و‌پیشرفت بشری است اگر فرهنگ نباشد هیچ دستاوردی در هیچ زمینه ای نیست باید فرهنگمان را بشناسیم و بشناسانیم. استاد پرتو خون در رگ های حیات زاگراس بوده و هستند.
قلب تپنده ی فرهنگ کرمانشاه و زاگرس نشینان بنابراین ما اول باشگاه فرهنگی هستیم‌ بعد ورزشی. کلا اول باید فرهنگی بود بعد ورزشی علمی اقتصادی یا هر چیز دیگری… و اینکه کوه نوردی و ورزشهای طبیعی ویژگی مهمشان همین است.

گزارش و گفتگو از: م. بستار