مهمترین اتفاق هفته گذشته که بازتاب گسترده ای در رسانه ها و افکار عمومی داشت خبر استعفای شهردار کرمانشاه بود. انتشار نامه ی استعفای طلوعی خطاب به استاندار در شرایطی که دوره پنجم شورای شهر به پایان رسیده و تکلیف شهردار آتی به تصمیم اعضای شورای ششم منوط می باشد در نوع خود اقدامی عجیب و منحصر بفرد می باشد.
این رفتار طلوعی که نه از طریق مجاری معمول و مرسوم(روابط عمومی شهرداری و یا خبرگزاری ها) بلکه ابتدا در شبکه های اجتماعی منعکس گردید را شاید بتوان بنوعی مهندسی افکار عمومی بمنظور کسب محبوبیت بیشتر برای شهردار مستعفی و رفع موانع موجود با به انزوا کشانیدن مخالفین شهردار تحلیل نمود، تا در صورت لزوم ادامه راه با اقتدار بیشتری برای او توام گردد.
طراحی هوشمندانه فوق که با “ضیافت خداحافظی طلوعی” در حضور جمع زیادی از شهروندان(شما بخوانید پرسنل شهرداری) و نیز جمعی از مقامات و مسئولین شهر و با حضور مدیر ارشد استان برگزار گردید با سخنان طلوعی در جمع بدرقه کنندگان شکل متفاوتی به خود گرفت.
رونمایی از سند پنج ساله چشم انداز شهر کرمانشاه، صحبت از پروژه های خُرد و کلان و ابر پروژه هایی! که چنان رویه مرسوم هر مدیری انجام هریک از آنها را وظیفه خود عنوان نمود با ذکر جمله زیر به عنوان شاه بیت سخنانش
« مردم کرمانشاه با حداقل محبت از مدیران راضی می شوند»
کلید واژه اصلی را برای تحلیلی درست و جامع از آنچه که میان ما( به عنوان شهروندانی ناگزیر) و آنها( به عنوان مدیرانی راه گریز ) می گذرد را در طی این سال ها آشکار می سازد!
در هر حال؛ این فصل از دفتر مدیریتی کلانشهر کرمانشاه نیز خوب یا بد به پایان آمد تا آیندگان بر اساس آنچه که به بایگانی سپرده شده بر حال ما اکنونی ها قضاوت کننده ای آگاه باشند!