«صاحب این قلم در برابر پزشکانی که دور از هیاهو و به صورت ناشناخته به تعهدات اجتماعی خود عمل می نمایند، تعظیم می کند »
انسان ها از همان بدو تولد و در تمام طول دوران زندگی نقش های متعددی را بر عهده می گیرند. نقش هایی که مناسبات او را با محیط پیرامونی و دیگر انسان ها تعیین و تعریف می نماید.
مشاغل از جمله ی این نقش ها هستند که علاوه بر تامین نیازهای مادی فرد، جایگاه او را در مناسبات اجتماعی شکل می دهد!
تاثیر شغل بر زندگی مادی و معنوی افراد تا آنجا پیش می رود که شاغلین یک صنف الگوهای نسبتا مشابه ای را در زندگی پیش گرفته و با عادات رفتاری و اخلاقی یکسانی به جامعه معرفی می شوند.
همزمان و متناسب با ضریب نفوذ، اهمیت و نقش آفرینی هر شغل، مسئولیت های اجتماعی بیشتری بر عهده افراد قرار می گیرد.
لذا جامعه از هر فردی متناسب با نقش هایی که می پذیرد انتظار خواهد داشت؛ از برخی کمتر و از عده ای هم بیشتر!
این انتظارات چارچوب و قالب رفتاری هر فرد را در فرایند تبادلات و تعاملات اجتماعی تعیین می کند.
لذا به طور ساده و مختصر باید گفت که افراد متناسب با میزان اهمیت شغلی که برگزیده اند در برابر جامعه دارای مسئولیت هستند. مسئولیتی که گاهی از خواسته ها و منافع فردی هم فراتر رفته و فرد را در یک شغل(نقش اجتماعی) پاسخگوی انتظارات جامعه می سازد!
شغل های مرتبط با حوزه پزشکی از آنجا که با حیات انسان و سلامت او سر و کار دارند در زمره مشاغلی هستند که جامعه بیشترین سطح انتظار را از آنها خواهد داشت.
یک پزشک مکلف است که پیش و بیش از منافع فردی به مصالح جمعی بیاندیشد و در تصمیم گیری های صنفی خود آنچنان رفتار نماید که رضایت عموم حاصل گردد.
اینکه مشاهده می شود مردم و مراجعین به مطب ها مدام در اضطراب و استرس پرداخت پول ویزیت( به واسطه فقدان کارتخوان)، دریافت نوبت(عدم پاسخگویی به تلفن و فقدان سیستم نوبت دهی غیر حضوری)، انتظار طولانی در محیط های کوچک و فاقد سیستم گرمایی و سرمایی و سرویس بهداشتی، ویزیت هم زمان چندین بیمار و… قرار دارند همگی بر خلاف تعهدات اجتماعی شغل پزشکی و به دور از انتظارات جامعه  می باشد!
راستی کدام مرکز عام المنفعه درمانی، تفریحی، تجاری… با هزینه شخصی پزشکان مشهور شهر احداث شده و در حال خدمت رسانی به مردم می باشد؟!