در سال‌های جنگ تحمیلی، کرمانشاه به‌واسطه موقعیت استراتژیک خود، نقشی کلیدی در پشتیبانی از جبهه‌های غرب کشور ایفا کرد. طبیعتاً اقتضائات آن دوران، این شهر را به محیطی کاملاً نظامی تبدیل نمود؛ به‌گونه‌ای که بخشی از فضاهای شهری، زمین‌ها و اماکن عمومی، در اختیار یگان‌های نظامی قرار گرفت تا به‌عنوان پادگان، انبار مهمات، سوله‌های لجستیکی و زیرساخت‌های پشتیبانی مورد استفاده قرار گیرند.

چنین شرایطی در آن برهه، برای شهرهای مرزی و درگیر جنگ، امری طبیعی و حتی ضروری به شمار می‌رفت. اما اکنون که چند دهه از پایان جنگ گذشته و شهر کرمانشاه توسعه‌یافته و محدوده شهری گسترش یافته است، استمرار این وضعیت دیگر نه طبیعی‌ست و نه قابل توجیه.

بسیاری از این مراکز نظامی، امروز در دل مناطق مسکونی و در متن زندگی شهروندان جا خوش کرده‌اند. که باعث برهم خوردن امنیت شهروندان و تهدید جان افراد غیر نظامی در مواقع جنگ احتمالی – آنچنان که در جنگ 12 روزه شاهد آن بودیم – می باشد.

حتی اگر کرمانشاه را همچنان واجد موقعیت استراتژیک بدانیم، باید پذیرفت که ماهیت جنگ‌ها، به‌ویژه در دهه‌های اخیر، دگرگون شده است. تجربه جنگ‌های نوین، از جمله جنگ دوازده‌روزه با رژیم صهیونیستی، نشان می‌دهد که دیگر جنگ‌ها صرفاً در خطوط مقدم و با استقرار فیزیکی گسترده پیش نمی‌روند. تکنولوژی‌های نوین نظامی و تغییر در تاکتیک‌های دفاعی، کارکرد سنتی پادگان‌های درون‌شهری را تا حد زیادی بی‌اثر کرده‌اند.

در چنین شرایطی، تداوم حضور گسترده مراکز نظامی در قلب کرمانشاه – شهری که داعیه‌ی مرکزیت غرب کشور را دارد و در تلاش برای پیوستن به مسیر توسعه است – نه تنها توجیه‌پذیر نیست، بلکه مانعی جدی در مسیر تحول شهری محسوب می‌شود. این اماکن، به جای آنکه سرمایه‌ای برای توسعه‌ی شهری باشند، با محدود کردن فضاهای عمومی و ایجاد موانع کالبدی، به عاملی برای کندی ارائه خدمات، گسست در بافت شهری، و کاهش کیفیت زندگی شهروندان تبدیل شده‌اند.
بی‌تردید تصمیم‌گیری درباره جابجایی این مراکز نظامی، صرفاً در اختیار مدیریت استان نیست و نیازمند اراده و هماهنگی در سطوح ملی است. با این‌حال، انتظار می‌رود استاندار کرمانشاه – که نشان داده عزم جدی برای شتاب‌بخشی به روند توسعه استان دارد – این مسئله را به‌عنوان یکی از اولویت‌های مهم در دستور کار قرار دهد.

ورود رسمی مدیریت ارشد استان به این مطالبه عمومی، نه‌تنها می‌تواند آغازگر گفت‌وگویی ملی درباره بازتعریف نقش و جایگاه پادگان‌ها در بطن شهرهای توسعه‌یاب باشد، بلکه گامی موثر در جهت ارتقای امنیت، آرامش روانی و کیفیت زیست شهری برای شهروندان کرمانشاه نیز خواهد بود.