بیکاری یکی از مهم‌ترین و ریشه‌دارترین معضلات اجتماعی در استان کرمانشاه است؛ پدیده‌ای فرساینده که نه‌تنها جوانان را از مسیر زندگی و پویایی دور کرده، بلکه منابع انسانی و مالی جامعه را به هدر داده، قدرت تصمیم‌سازی را از مدیران ربوده و حرکت جامعه به سمت توسعه را مختل نموده است.

در واکاوی دلایل شکل‌گیری این وضعیت بحرانی، نمی‌توان نقش و سهم جوانان جویای کار را نادیده گرفت؛ چراکه آن‌ها یکی از اضلاع اصلی این معادله‌اند.
بسیاری از نشانه‌های ذهنی و رفتاری در میان این قشر وجود دارد که موجب می‌شود در مسیر اشتباهی گام بردارند؛ مسیری که نه‌تنها به تحقق خواسته‌های آن‌ها برای دستیابی به شغلی پایدار و پردرآمد منجر نمی‌شود، بلکه زمینه‌ساز گرفتار شدن در معضلات روانی و اجتماعی عمیق‌تری نیز می‌گردد.

درگیر شدن در کلیشه‌ها، تقلید از مسیرهای تکراری و نداشتن نگاه خلاقانه به بازار کار باعث شده بیکاری در کرمانشاه به باتلاقی بدل شود که هر روز قربانیان بیشتری را در خود فرو می‌برد. حتی آن‌هایی که موفق به یافتن شغلی می‌شوند، اغلب به دلیل همان رویکرد سنتی و دور از نوآوری، از تأمین حداقل‌های زندگی عاجز مانده و با بحران‌هایی همچون افسردگی، بی‌انگیزگی و فرسودگی روانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
در این فضای غبارآلود، دیدن جوانانی که تن به کلیشه‌ها نسپرده‌اند و با تکیه بر شناختی که از درون خود، توانمندی‌های فردی و محدودیت‌های محیطی دارند، مسیر متفاوتی را برمی‌گزینند، حس امید را در دل انسان زنده می‌کند. جوانانی که به‌جای انتظار کشیدن، خود به دنبال خلق فرصت‌ها می‌روند؛ و با نگاهی نو، راهی تازه در دل این بن‌بست‌ها می‌جویند.
پیامی که این جوانان به جامعه منتقل می‌کنند، ساده اما عمیق است: «همیشه راهی هست».
کافی‌ست آن را ببینی، به خودت ایمان بیاوری و با صبوری و پافشاری در مسیرش قدم بگذاری. آن‌ها به ما یادآوری می‌کنند که حتی در دل دشوارترین شرایط، امکان ساختن آینده‌ای بهتر وجود دارد، اگر از نگاه‌های کلیشه‌ای فاصله بگیریم و جرأت تجربه کردن راه‌های تازه را داشته باشیم.
نگارنده، در جست‌وجوی پاسخی برای این پرسش که چگونه می‌توان با تکیه بر توانمندی‌های فردی بر معضل بیکاری در کرمانشاه غلبه کرد، به چهره ای که راهی متفاوت، آنهم در بستری که تکرارهای ملال آور، جان‌ها را فرسوده و روان‌ها را خسته کرده، رسید.
محسن جوهر با گروه رسانه ای اُساج، مسیرهای نرفته را آزموده، از دل محدودیت ها فرصت ساخته و با جسارت و خلاقیت افق هایی تازه پیش چشم دیگران گشوده است.
جوهری از آن دسته جوانانی‌ست که خود را از بند کلیشه‌ها رها ساخت تا در مسیری تازه و بی‌انتها، توان و تلاش خود را به آزمون بگذارد.
او بخت خود را برای داشتن شغلی معنادار، در جغرافیایی که یافتن کار همچون کابوسی ممتد بر جان جوانان سایه افکنده، به چالش کشید—و در این راه، نه تنها خود ایستاد، که الهام‌بخش دیگران نیز شد.
محسن جوهری، خالق برند رسانه‌ای اُساج و مدیرعامل شرکت امید سپهر آتیه جوان، از جمله جوانانی‌ست که پا را فراتر از کلیشه‌ها گذاشت و راهی تازه در دنیای رسانه و تبلیغات گشود.
او می‌گوید:
«با هدف ساخت بزرگ‌ترین شرکت رسانه‌ای مستقل ایران، وارد این عرصه شدم. در جهانی با شتاب روزافزون تحولات، به جای تکیه صرف بر شاخص‌های عینی، تمرکز خود را بر افزایش تلاش و پایداری گذاشتم.»

این فعال حوزه رسانه، با شناخت دقیق از فضای متکثر و رقابتی بازار، مسیر متفاوتی را برگزید—مسیری دشوار اما معنادار که او را از بسیاری از هم‌صنفان و رقبا متمایز ساخت.
جوهری می‌افزاید:
«در جریان فعالیت‌هایم، به این نتیجه رسیدم که برای موفقیت، باید در حوزه‌ای کوچک اما تخصصی تمرکز کنم. به همین دلیل، تصمیم گرفتم اُساج را به نخستین رسانه‌ی تخصصی صنعتی در استان کرمانشاه تبدیل کنم.»

پس از تجربه آزمون‌وخطاهای بسیار و عبور از فراز و فرودهای متعدد، اکنون با اطمینان می‌گوید:
«اُساج، امروز تنها رسانه تخصصی حوزه صنعت در استان کرمانشاه است—و البته این پایان مسیر نیست. چشم‌انداز من، تمرکز بر بخشی مشخص از دنیای گسترده صنعت است؛ چراکه باور دارم عمق، ارزشمندتر از گستردگی‌ست.»
محسن جوهری، راز موفقیت خود را در استمرار، تلاش و متفاوت‌بودن می‌داند. او می‌گوید:
«یکی از مهم‌ترین دلایل پیشرفت من، خلق برند اُساج بود. برندسازی، لازمه‌ی هر نوع فعالیت جدی‌ست و می‌تواند مسیر موفقیت را هموار کند. اگر کسی به‌دنبال داشتن شغلی مناسب است، باید در مسیر برندسازی شخصی گام بردارد—حتی اگر این مسیر دشوار و طولانی باشد.»

او بر این باور است که یک برند موفق، زمانی به بلوغ می‌رسد که بتواند مستقل از خالق خود به مسیرش ادامه دهد.
«تلاش من این است که اساج بتواند روزی بدون وابستگی به من، راه خود را ادامه دهد. این همان نقطه‌ای‌ست که برند، جایگاه خود را در جامعه می‌یابد و خود را به آن دیکته می‌کند.»
مدیرعامل برند رسانه‌ای اساج، از موانع پیش روی فعالیت خود چنین می‌گوید:

«اگر از بی‌ثباتی اقتصادی که یکی از جدی‌ترین موانع کسب‌وکارها در کشور است بگذریم، بزرگ‌ترین چالش من در استان کرمانشاه، کمبود نیروی انسانی متخصص و اهل کار است. با وجود خیل عظیم جوانان جویای کار، اغلب کسانی که متقاضی‌اند، تمایلی واقعی به کار و مسئولیت‌پذیری ندارند. گاهی برای یافتن یک نیروی مناسب، واقعاً دچار مشکل می‌شوم.»

او با اشاره به خلأ موجود در حوزه رسانه صنعتی می‌افزاید:
«متأسفانه هنوز مفهوم رسانه صنعتی در کرمانشاه جا نیفتاده؛ در حالی که این استان به‌شدت به چنین رسانه‌ای نیاز دارد—رسانه‌ای که بتواند ارتباط بین صنعت، بازار، نیروی کار و سرمایه‌گذار را برقرار کند.»

محسن جوهری باور دارد که رشد کسب‌وکارهای کوچک می‌تواند راه‌حلی پایدار برای کاهش بیکاری باشد، به شرط آن‌که دولت بسترهای لازم را فراهم کند.
او با گلایه از دستگاه‌های اجرایی می‌گوید:
«مانع‌تراشی‌ها، بی‌اعتمادی به کسب‌وکارهای نوپا و فشارهای مالیاتی، کار را برای فعالان حوزه خصوصی دشوار کرده است. ما توانسته‌ایم با همین شرایط، تعدادی از جوانان را در یک حوزه تخصصی مشغول به کار کنیم، توانایی‌مان را به دستگاه‌های اجرایی نشان داده‌ایم، اما کمتر نهادی حاضر شده از این ظرفیت بهره بگیرد.»

او در پایان تأکید می‌کند:
«حمایت واقعی از کسب‌وکارهای کوچک، نه در حرف، بلکه باید در عمل دیده شود. آینده اشتغال در کرمانشاه به این مسئله گره خورده است.»
و اینجاست که باید پرسید:

در شهری که بیکاری به کابوسی برای جوانان تبدیل شده، آیا راهی جز عبور از کلیشه‌ها، باور به توانمندی‌های فردی، و خلق مسیرهای نو وجود دارد؟
محسن جوهری و برند رسانه‌ای اساج، پاسخی روشن به این پرسش‌اند؛ پاسخی از جنس عمل، نه شعار. آن‌ها نشان می‌دهند که حتی در دشوارترین شرایط هم می‌توان متفاوت دید، متفاوت حرکت کرد و مسیر تازه‌ای گشود.

امروز اُساج فقط یک رسانه صنعتی نیست؛ نماد امیدی ممکن است برای جوانانی که می‌خواهند سهمی در ساختن آینده داشته باشند.
و اگر نهادهای مسئول، به‌جای مانع‌تراشی، به ظرفیت‌های درون‌زای این جامعه اعتماد کنند، چه بسا این تجربه فردی به جریانی جمعی تبدیل شود—جریانی که می‌تواند معمای دیرپای بیکاری در کرمانشاه را یک‌بار برای همیشه حل کند.
گفتگو و تنظیم: م . بستار