تمام آنچه را که به نام فرهنگ و هنر می شناسیم و درک می کنیم، هرچه که به پیشینه، باورها و هویت فرهنگی انسان باز می گردد؛ همگی ذیل تکالیف و شرح وظایف اداره کلی با نام فرهنگ و ارشاد اسلامی گنجانیده شده تا تمام اتفاقات و رویدادهای فرهنگی و هنری استان در اتاق ها و واحدهای این اداره کل کلید بخورد، فعالین فرهنگی و هنری در حوزه های مختلف تحت هدایت و حمایت مدیر و معاونین این دستگاه کارهای خود را پیش ببرند و جامعه از آبشخور سیاست گذاری های این نهاد سیراب شده، به بلوغ فرهنگی، نشاط اجتماعی و بالندگی برسد!
این اهمیت و آن گستردگی دامنه فعالیت ها اما باعث نشده که نمایندگان عالی دولت در استان طی سال های اخیر گوشه چشمی به این اداره کل، عملکرد مدیرانش، میزان اثربخشی اقدامات و وضعیت پرسنل و کارکنانش(از لحاظ معیشتی) داشته باشند تا در سایه این بی توجهی ها شاهد ناکارآمدی مهمترین دستگاه فرهنگی استان در سال های اخیر باشیم!
حالا هم پوریا جلالی یادگار به جای مانده از دولت پیشین با عملکردی قابل بحث درحوزه های مختلف و البته متزلزل در تصمیم گیری و متاثر از افراد و جریانات خارج از این دستگاه فرهنگی میان کسب رضایت لابی های منفعت طلب و تامین مصالح و اهداف سازمانی مردد باقی مانده تا تداوم مدیریتش نه به توانایی های فردی/مدیریتی بلکه به اراده دیگران وصل باشد!
مگر می شود مدیر ارشد فرهنگ و هنر استان از برگزاری یک انتخابات ساده صنفی مربوط به خانه مطبوعات عاجز باشد؟!
بله می شود و شده تا پوریا جلالی در شرایط آچمز مدیریتی( حالتی در شطرنج که نه راه پیش باقی مانده نه راه رفت) هرآنچه را که دیگران به او دیکته می کنند با غلط املایی و ناخوانا بنویسد.
تحریر کننده اراده های پس پرده؛ از فعالین رسانه ای تا سیاسیون تکیه زده بر کرسی های استانداری بیش از هر زمان دیگری طی این ۱۵ ماه بر ناتوانی خود در تصمیم گیری مستقل صحه گذاشته تا شرایط برای برپایی آئین تکریم از او مهیا گردد!