بدون شک امنیت روانی و سلامت عمومی خط قرمز جامعه محسوب می گردد. لذا هر نهاد، جریان و فردی می بایستی به گونه ای رفتار کند که به این دو اصل مهم خدشه ای وارد نشود.
در رابطه با ماجرای جنایت(سرقت) بیمارستان امام رضا(ع) بر اساس اصل اشاره شده ی فوق و علی رغم شبهات فراوان ناگزیر به پذیرش ادعای بی خطر بودن پرتو اشعه و اعتماد به صحبت های مسئولین هستیم تا بیش از این امنیت روانی مردم با تهدید مواجه نشود.
اما با طرح یک پرسش از نایب رئیس مجلس سطح دغدغه مندی او را مورد سنجش قرار می دهیم!
عبدالرضا مصری که به بهانه ی حفظ امنیت روانی و سلامت عمومی جامعه خود را مکلف به ورود به پرونده ی سرقت دیواره سربی اتاق رادیو تراپی بیمارستان امام رضا(ع)، بررسی میزان خطر نشت اشعه و حتی تذکر(تهدید) به رسانه ها برای انعکاس این سرقت دیده است چگونه ناکارآمدی و ترک فعل مسئولین امر(مشخصا رئیس بیمارستان و ریاست دانشگاه) که زمینه بروز این جنایت را فراهم نموده برای او تکلیفی ایجاد نکرد تا به آنها تذکر بدهد و یا خواستار عزل و برکناری احدی شود؟!
آیا انعکاس خبر این سرقت از سوی رسانه ها امنیت روانی را با تهدید مواجه می نماید یا ناکارآمدی مسئولین و کوتاهی آنها در انجام وظایف محوله موجب برهم خوردن امنیت روانی جامعه و تهدید سلامت عمومی می گردد؟!

قطعا پاسخ شفاف نماینده ی محترم به پرسش فوق میزانی برای سنجش عیار عملکرد وی خواهد بود!