در عصر ارتباطات و اطلاعات، رسانه نقشی تعیین‌کننده و پررنگ در ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی ایفا می‌کند؛ تا آنجا که تصور یک موقعیت، سیستم یا جریان مؤثر، بدون حضور و نقش‌آفرینی رسانه، تقریباً ناممکن است.

در عصر ارتباطات و اطلاعات، رسانه نقشی تعیین‌کننده و پررنگ در ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی ایفا می‌کند؛ تا آنجا که تصور یک موقعیت، سیستم یا جریان مؤثر، بدون حضور و نقش‌آفرینی رسانه، تقریباً ناممکن است.

همین ویژگی سبب شده تا اجزا و عناصر هر سیستم، بسته به میزان درک و نیاز خود، از این ابزار اثرگذار اجتماعی بهره‌برداری کرده و آن را به خدمت بگیرند.

در این میان، حوزه گسترده‌ی ورزش و ساختار مدیریتی آن در تمامی سطوح، پیوندی ناگسستنی با رسانه دارد؛ به‌گونه‌ای که حضور رسانه می‌تواند به شکوفایی و توسعه‌ی ورزش منجر شود، و فقدان آن، گاه حتی به افول و مرگ تدریجی یک جریان ورزشی می‌انجامد.
اثرگذاری رسانه، بیش از هر چیز، به چندوجهی بودن و پیچیدگی‌های ماهوی آن بازمی‌گردد. رسانه فقط یک ابزار انتقال پیام نیست؛ بلکه بستری پویا، تحلیلی و تأثیرگذار است که در لایه‌های آشکار و پنهان خود، جریان‌ساز و فرهنگ‌ساز نیز هست.

در نقطه‌ی مقابل این درک عمیق، نگاهی سطحی و صرفاً ابزاری به رسانه قرار دارد؛ نگاهی که رسانه را فقط برای «بازتاب رویداد» و «گزارش عملکرد» می‌خواهد و نه برای نقد، تحلیل، آگاهی‌سازی یا جریان‌سازی اجتماعی. چنین رویکردی، در نهایت رسانه را به یک بلندگوی منفعل تبدیل می‌کند؛ ابزاری خنثی در موقعیت‌هایی که باید کنش‌گر و پیش‌برنده باشد.

پدیدآورنده‌ی این وضعیت، مدیران و تصمیم‌گیرانی هستند که هنوز به درک دقیقی از ماهیت رسانه، کارکردهای واقعی آن و نقش‌های پنهان اما بنیادینش نرسیده‌اند. نتیجه آن، نه‌تنها تضعیف رسانه، بلکه از دست رفتن ظرفیت توسعه‌محور آن در حوزه‌های گوناگونی چون ورزش است.
وضعیتی که امروز گریبان ورزش کرمانشاه را گرفته، دقیقاً محصول همان نگاه سطحی و تقلیل‌گرایانه‌ای است که پیش‌تر به آن اشاره شد. حوزه‌ی ورزش، با تمام ظرفیت‌های فرهنگی، اجتماعی و تربیتی‌اش، در کرمانشاه نتوانسته آن‌گونه که شایسته است، از ظرفیت رسانه برای توسعه و تحقق اهداف خود بهره‌مند شود.

یکی از دلایل اصلی این کاستی، نگاه مصرف‌گرایانه‌ی برخی از تصمیم‌گیران این حوزه است؛ نگاهی که رسانه را صرفاً برای بازتاب رویدادها و موفقیت‌ها می‌خواهد، نه برای نقد سیاست‌ها، مطالبه‌گری عمومی یا ارتقاء آگاهی جامعه.

در همین راستا، حمیدرضا عزتی، سرپرست اداره‌کل ورزش و جوانان کرمانشاه، در دیدار اخیر خود با خبرنگاران حوزه ورزش خبرگزاری ایسنا، ضمن تأکید بر نقش رسانه در ارتقاء سطح ورزش، خواستار افزایش پوشش رسانه‌ای رویدادهای ورزشی و بازتاب فعالیت‌ها و دستاوردهای این حوزه شد.

اگرچه در ظاهر، این اظهارات بر اهمیت رسانه تأکید دارد، اما در باطن، نشانه‌ی نگاه تک‌بعدی و ابزاری به رسانه است؛ نگاهی که آن را فقط به‌مثابه تریبونی برای انتشار عملکردها می‌بیند، نه به‌مثابه شریک نقاد و آگاه‌گر توسعه‌ی ورزشی.

متأسفانه این نگاه، نه‌تنها مختص دوره‌ی مدیریت فعلی نیست، بلکه در سال‌های گذشته نیز در میان سایر مدیران کل این حوزه در کرمانشاه رایج بوده و همین موضوع، یکی از موانع جدی در مسیر رشد و عدالت ورزشی در استان بوده است.
پیامد چنین نگاهی سطحی و ابزاری به رسانه، به حاشیه رفتن قلم‌های نقاد و تحلیل‌گر و در مقابل، پررنگ شدن صرفِ کارکرد پوششی رسانه است. در چنین فضایی، رسانه نه جریان‌ساز است، نه آگاه‌گر؛ بلکه صرفاً به انعکاس‌گر بی‌جان رویدادها تقلیل می‌یابد.

این وضعیت، حفره‌ای رسانه‌ای در فضای ورزش استان پدید آورده است؛ حفره‌ای که نه‌تنها صدای منتقدان را خاموش کرده، بلکه مانع از شکل‌گیری گفت‌وگوی انتقادی و سازنده در حوزه ورزش شده است.

تا زمانی که این نوع نگاه بر مدیریت ورزش حاکم باشد، نباید انتظار داشت که مطالبه‌گری، تحلیل ساختاری و نقد سیاست‌ها به بخش جدایی‌ناپذیر فضای رسانه‌ای ورزش تبدیل شوند.

خلاصه آن‌که، در وضعیت موجود، رسانه‌ها به‌تدریج خنثی و بی‌تأثیر می‌شوند و جامعه‌ی ورزش نیز با دوری از فضای نقد، در روزمرگی گرفتار شده و در دور باطل مدیریتی به تکرار می‌افتد؛ تکراری که نه رشد می‌آورد و نه توسعه.
اما راه برون‌رفت از این بن‌بست فکری و رسانه‌ای، در گام نخست، بازنگری در زاویه نگاه مدیران حوزه ورزش به رسانه است. رسانه نه فقط برای پوشش رویداد، بلکه برای تحلیل، نقد، جریان‌سازی و ارتقاء فرهنگی به کار می‌آید؛ به‌شرط آن‌که این کارکردها توسط تصمیم‌گیران به رسمیت شناخته شوند.

حمایت از قلم‌های منتقد و مسئولانه، تقویت مادی و معنوی رسانه‌های تحلیلی و مستقل، و فراهم‌سازی بستر گردش آزاد اطلاعات در حوزه ورزش، گام‌هایی کلیدی در مسیر اصلاح این وضعیت است. رسانه زمانی اثرگذار می‌شود که اجازه داشته باشد فراتر از سطح، به عمق برود.

اکنون پرسش اینجاست:
آیا سرپرست اداره‌کل ورزش و جوانان کرمانشاه و مشاوران او آمادگی و اراده‌ی لازم برای فراهم‌سازی این بستر را دارند؟
آیا می‌خواهند رسانه‌ای نقاد و مستقل در کنار ورزش باشد، یا همچنان تریبونی یک‌سویه برای بازتاب دستاوردها را ترجیح می‌دهند؟

  • منبع خبر : چویر نیوز