وقتی صحبت از صنایع دستی به میان می آید در نگاهی سطحی دست سازه های استادکاران پا به سن گذاشته ای به ذهن متبادر می شود که بیش از هرچیز دیگری به عنوان شیئی تزئینی در محل کار و زندگی به کار برده می شود. اما این همه ماجرای اشیایی که با ذوق استادکار و مهارت دستان او خلق گردیده نیست، چرا که هر دست سازه ای معرف فرهنگ قوم و ملتی می باشد و از آنجا که نشانه هایی از تاریخ و پیشینه آن قوم را در دل خود جای داده شناسنامه و سند تمدنی مردمان یک سرزمین تلقی می شود!