از میزبانی رویدادهای ورزشی به عنوان یکی از شاخص هایی که بر اساس آن عملکرد هیات های ورزشی مورد ارزیابی و ارزشیابی قرار می گیرد و اداره ورزش هم با استناد به آن عملکرد خود را در معرض سنجش قرار داده و بر تلاش هایش برای توسعه ی ورزش اذعان می نماید نام برده می شود.
در خصوص مزایای میزبانی رویدادهای ورزشی نکته نظرات و اظهارات مختلفی از سوی صاحبنظران بیان گردیده که اهم آن را می توان در ایجاد شور و نشاط در جامعه خصوصا مابین اهالی رشته ورزشی میزبان در زمان برگذاری مسابقات و حتی مدتی پس از پایان آن، افزوده شدن بر تعداد علاقمندان به رشته ورزشی میزبان، فراهم شدن فرصت های یادگیری و کسب مهارت از اساتید، پیشکسوتان و ورزشکاران برتر حاضر در تورنمنت توسط ورزشکاران میزبان، معرفی هرچه بیشتر شهر میزبان و کمک به رونق اقتصادی منطقه از طریق ورود میهمانان و نیز تبلیغات مرتبط با آن رویداد ورزشی و… نام برد.
این صاحبنظران در تکمیل اظهارات خود در خصوص مزیت های پذیرش و برگزاری میزبانی مسابقات ورزشی به نکات و الزاماتی اشاره می کنند که درصورت نادیده گرفته شدن می تواند فرصت های مثبت میزبانی را ختثی و حتی تبدیل به تهدید نماید.
الزاماتی همچون جلب نظر و همراهی مدیران ارشد استان، تعداد ورزشکار فعال عضو در رشته ورزشی میزبان، ریشه داشتن و محبوبیت ورزش مد نظر در جامعه میزبان، وجود حداقل هایی از امکانات و زیرساخت های عمومی و تخصصی مناسب، قابلیت طراحی و اجرای برنامه تبلیغاتی به منظور معرفی حداکثری شهر میزبان، برند سازی و… را می توان اشاره کرد.
با توجه به شرایط اقتصادی و مدیریتی حاکم بر استان و با در نظر گرفتن الزامات اشاره رفته، دستیابی به اهداف میزبانی و برگزاری بی کم و کاست مسابقات در کرمانشاه اگر نگوییم ناممکن، دشوار می نماید. لذا در چنین شرایطی انگیزه هیات های ورزشی استان در قبول میزبانی مسابقات و به آب و آتش زدن برای تامین منابع مالی و ایجاد زیرساخت های لازم که عموما هم با درهای بسته مواجه می شوند مسئله ای است که باید مورد بررسی کارشناسی قرار بگیرد.
در این چارچوب و با کمی تدبر و تعمق می توان به این نتیجه رسید که دستیابی به اهداف اشاره رفته در پذیرش میزبانی مسابقات ورزشی از راه های کم دردسر تر و البته موثرتر دیگری هم قابل وصول است.
منظور از این سخن آن نیست که دور میزبانی مسابقات ورزشی را خط قرمز کشید و از ظرفیت های این اتفاق مهم ورزشی چشم پوشی کرد بلکه مقصود آن است که تا فراهم شدن مقدمات و الزامات کار همچون امکانات اسکان درخور، سالن و مکان برگزاری مسابقه و… از تعجیل در پذیرش میزبانی بپرهیزیم و در حین تمرکز بر شیوه های دیگر ارتقاء و توسعه فعالیت هیات های ورزشی نسبت به فراهم سازی زیرساخت های لازم (از طریق رایزنی با مسئولین ارشد استان، جذب بودجه و…) هم اقدام نماییم.
در غیر اینصورت اصرار و پافشاری بر برگزاری میزبانی رویدادهای ورزشی به هر قیمت ممکن و بدون فراهم سازی الزامات و امکانات لازم، باعث برهم خوردن نظم و تعادل پازل ذهنی هیات ها و دور شدن از برنامه های توسعه محور خود می گردد.
از طرفی حرکت بر مدار پیشنهاد فوق رشد موزن را برای هیات های ورزشی به ارمغان آورده و زمینه را برای اثبات توانایی ها و ظرفیت های اجتماعی، ورزشی هیات متبوع و در نتیجه کسب امتیازات بیشتر از تصمیم گیران و مدیران استانی فراهم می نماید.