استئوآرتریت یا آرتروز شایع‌ترین علت التهاب مفاصل است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که غضروف محافظی که انتهای استخوان‌های شما را می‌پوشاند با گذشت زمان از بین می‌رود.
معمولاً علائم آرتروز را می‌توان کنترل کرد، اگرچه آسیب به مفاصل قابل برگشت نیست. فعالیت داشتن، حفظ وزن سالم و برخی از روش‌های درمانی ممکن است روند پیشرفت بیماری را کند کرده و به بهبود درد و عملکرد مفاصل کمک کند.
آرتروز یا آرتریت به معنای التهاب مفصل است.
فرق آرتروز و آرتریت چیست؟
آرتریت به التهاب مفاصل گفته می‌شود. این بیماری با درد، تورم، سفتی و داغی در مفاصل آسیب دیده، وجود دارد. آرتریت ممکن است با برخی مشکلات کانند آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.
آرتروز یکی از انواع آرتریت است. آرتروز بیماری دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب می‌شود. این بیماری تحلیل‌برنده در‌نتیجه آسیب‌دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی‌مدت غضروف در مفاصل بروز می‌کند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می‌شود.
انواع آرتروز
انواع آرتروز عبارتند از:
آرتروز اولیه
این نوع آرتروز بر اثر افزایش سن ایجاد شده و معمولا در افراد زیر ۴۰ سال دیده نمی شود. شروع آرتروز اولیه معمولا بعد از سن ۴۰ سالگی است و بیشتر در زانوها، مفصل ران، شست دست و شست پا دیده می شود.
آرتروز ثانویه
این نوع آرتروز در هر مفصلی دیده می شودکه بر اثر بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی، عفونت و شکستگی در مفصل به وجد می آید. در آرتروز ثانویه می توان با کنترل کردن بیماری زمینه ای از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرد.
آرتروز تروماتیک
به آرتروز ناشی از تخریب مفصل بر اثر تروما، آرتروز تروماتیک گفته می شود.
آرتروز التهابی
این آرتروز مانند آرتروز ثانویه به بیماری های روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید

در افرادی که آرتروز شدید دارند، غضروف در یک یا چند مفصل از بین رفته است. اصطکاک استخوان بر روی استخوان می‌تواند علائم شدید زیر را ایجاد کند:
• افزایش تورم و التهاب. مقدار مایع سینوویال در مفصل ممکن است افزایش یابد. به طور معمول، این مایعات به کاهش اصطکاک در حین حرکت کمک می‌کنند. با این حال، در مقادیر بیشتر می‌تواند باعث تورم مفصل شود. تکه‌های غضروف جدا شده نیز ممکن است درون مایع سینوویال شناور باشد و درد و تورم را افزایش دهد.
• افزایش درد. ممکن است هنگام فعالیت و همچنین در حال استراحت احساس درد کنید. اگر در طول روز زیاد از مفاصل خود استفاده کرده باشید، ممکن است احساس افزایش سطح درد یا تورم بیشتری در مفاصل داشته باشید.
• دامنه حرکت کاهش می‌یابد. به دلیل سفتی یا درد در مفاصل، ممکن است نتوانید حرکت کنید. این می‌تواند لذت بردن از فعالیت‌های روزمره را که قبلاً به راحتی انجام می‌شدند، دشوارتر کند.
• بی ثباتی مفصل. مفاصل شما ممکن است از ثبات کمتری برخوردار شوند. به عنوان مثال، اگر آرتروز شدید در زانوهای خود داشته باشید، ممکن است دچار قفل شدن (کمبود حرکت ناگهانی) شوید. همچنین ممکن است کمانش کنید (وقتی زانوی شما بیرون می‌زند)، که می‌تواند باعث سقوط و آسیب شود.
• علائم دیگر. با ادامه این روند فرسایش مفصل، ضعف عضلانی، خار استخوان و تغییر شکل مفصل نیز ممکن است رخ دهد.
آسیب مفصلی ناشی از آرتروز شدید قابل برگشت نیست، اما درمان آن می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.
مفصلی که دچار آرتروز می شود علت های مختلفی دارد که شامل موارد زیر می شود:
● روماتیسم
● الگوی زندگی نامناسب
● تصادفات
● سقوط از ارتفاعات
● شکستگی استخوان
● پوکی استخوان
هر عاملی روی مفصل تاثیر منفی می گذارد و غضروف مفصلی را خراب می کند که در حقیقت سبب ابتلا به بروز آرتروز می گردد.
هیچ درمان شناخته شده‌ای قطعی برای اکثر انواع آرتریت وجود ندارد.
اگرچه برخی از اشکال آرتریت، مانند آرتریت لایم، ممکن است با آنتی بیوتیک قابل درمان باشند، هیچ دارو یا درمانی واحدی وجود ندارد که اکثر انواع آرتریت را درمان کند. گزینه‌های درمانی می‌توانند به مدیریت درد، کنترل علائم آرتریت، کند کردن پیشرفت بیماری و کاهش آسیب یا تغییر شکل مفصل کمک کنند، اما آرتریت را درمان نمی‌کنند.

برای آرتریت خود باید به روماتولوژیست مراجعه کنید.
ارزیابی توسط روماتولوژیست مهم است تا بتوانید نوع آرتریت خود را تعیین کنید و برنامه درمانی را شروع کنید.
تشخیص و درمان اولیه آرتریت ضروری است.
از آن‌جایی که انواع مختلفی از آرتریت و گزینه‌های درمانی بسیاری وجود دارد، تشخیص و درمان مناسب در مراحل اولیه بیماری مهم است. تاخیر در تشخیص و درمان ممکن است باعث بدتر شدن علائم آرتریت شود. تشخیص و درمان زودهنگام بهترین شانس را برای جلوگیری از آسیب و ناتوانی مفصل ارائه می‌دهد.

صباح محمدی – کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی