موضوع: امهال_وام‌های اعطایی دولت به مردم زلزله سرپل‌ذهاب خصوصا افراد دارای معلولیت
با اهدای درود و احترام
همانطور که مطلع هستید، در سال ۱۳۹۶ زلزله‌ای به قدرت ۷/۳ ریشتر، شهرستان سرپل‌ذهاب را به شدت لرزاند و علاوه بر خسارات جانی بسیار، بخش‌های زیادی از این شهر را نیز به تلی از خاک تبدیل شد.
در اثر این فاجعه، تعداد ۱۱۸ نفر از مردم سرپل‌ذهاب، دچار معلولیت شدید شده و به جمعیت ۲۰۰۰ نفری معلولین این شهرستان افزوده شدند.
افراد دارای معلولیت در مناطق زلزله‌زده در بدترین شرایط بهداشتی و رفاهی، زندگی بسیار آزار دهنده‌ای را در چادر و کانکس تجربه کردند. آن‌ها در حسرت سرپناهی بودند تا حریم شخصی‌شان خدشه‌دار نشده و در مقابل گرما و سرما در امان بمانند.
در روزهای آغازین پس از وقوع زلزله، مسوولین کشور، تسهیلات دولتی را برای ساخت‌وساز منازل تخریبی اختصاص دادند تا مردم رنج دیده بتوانند هرچه سریع‌تر از دشواری‌های زندگی در چادر و کانکس رهایی یافته و علی‌رغم همه مشکلات از جمله: فوت عزیزان و آسیب‌های جسمی و روحی مامنی تازه برای خود بسازند. اما با افزایش تورم و چند برابر شدن هزینه‌های ساخت‌وساز، مردم زلزله‌زده با کمک این وام، تنها ۳۰ درصد از منازل‌شان را ساختند!
زندگی در کانکس برای مردم زلزله‌زده به قدری مشقت بار بود که منتظر چاره‌اندیشی دولت نماندند و برخی با تحمل بدهی‌های مالی سنگین، ساخت خانه‌های خود را به سرانجام رساندند.
هم‌اکنون! کسانی که دارای منبع درآمد مناسبی هستند، در بازپرداخت اقساط تسهیلات، فشار کمتری را تحمل خواهند کرد. اما اقشار آسیب‌پذیری همچون افراد دارای معلولیت که با توجه به محدودیت‌های جسمی خود منبع درآمدی ندارند و هنوز زیر بار بدهی‌های سنگین ساخت خانه‌های خود هستند، نمی‌دانند اندک مستمری دریافتی از بهزیستی را صرف خرید لوازم بهداشتی و توانبخشی نمایند، یا اقساط وام‌های دولت را پرداخت کنند؟!
جناب آقای قبادی دانا شما به عنوان ریاست سازمان بهزیستی کشور که مسئولیت اصلی حمایت از اقشار آسیب‌پذیر را بعهده دارید، پاسخ دهید؛
آیا فرد معلولی که ماهانه بیش از ۳ میلیون تومان را فقط صرف هزینه‌های بهداشتی، توانبخشی، دارویی و درمانی خود می‌کند و هیچگونه منبع درآمدی ندارد، می‌تواند از عهده هزینه‌های روزانه خانواده خود برآید؟
چگونه اقساط وام‌هایی که موعد آن سر رسیده را پرداخت نماید؟
تعطیلی‌های کرونا هم مزیدی بر علت کسادی کسب و کارها شده است!
پدران، برادران، مادران و خواهران ما در این خطه، در زمان جنگ تحمیلی، جان و مال خود را برای دفاع از این آب و خاک سپر قراره داده و فدا کردند.
آنان سمبل کرامت، جهاد و وطن‌دوستی بوده و هستند!
ولی در بحران بعد از زلزله، شرایطی به وجود آمده که برای تامین مخارج‌شان ممکن است مجبور باشند، کرامت خود را به خطر انداخته و دست خود را دائم به بسوی دیگران دراز کنند! این یک درد اجتماعی و انسانی است!
از شما می‌پرسم!
آیا راه حل اساسی برای حل این معضل وجود ندارد تا معلولین زلزله‌زده از بن‌بست بازپرداخت وام‌ها رهایی یافته و با این تدبیر بتوان از وقوع بحران‌های اجتماعی دیگری همچون طلاق و خودکشی و … پیشگیری کرد؟
اینجانب به نمایندگی از معلولین شهرستان زلزله‌زده سرپل‌ذهاب، تقاضا دارم برای حل این معضلات، به دنبال راه چاره‌ای باشید تا آرامش از دست‌رفته بار دیگر به میان خانه‌های این قشر آسیب‌دیده بازگردد.