ورزش؛ نه فقط یک برنامه نشاط آور و سرگرمی که در مقام پدیده ی اجتماعی منحصر بفرد کلیه ی شئون زندگی آدمی را تحت تاثیر خود قرار داده است. صنعت ورزش در تعاملی دو وجهی با جامعه از یک طرف کلیه منابع و امکانات را جذب خود می نماید و از سوی دیگر این پتانسیل را دارد که منابع جدیدی را باز تولید نماید.
پیچیدگی و گستردگی این پدیده اجتماعی لزوم تولید محتوای موثق و درست را بیش از گذشته می رساند، و از اینجای کار به بعد است که مفهوم رسانه تخصصی ورزشی معنی پیدا می کند. اینچنین است که ورزش مدرن با رسانه پیوندی ناگسستنی می یابد بنحوی که رسانه و بالطبع نویسنده ورزشی بخش مهمی از ارکان ورزش اعم از مدیریت ورزشی، باشگاه و حتی ورزشکار شناخته می شود. در چنین فضایی شکست ها و موفقیت های ورزشی علاوه بر مدیران، مربیان و ورزشکاران به پای رسانه و نویسنده اش نیز نوشته می شود.
بررسی باشگاه های بزرگ ایران و جهان ما را با نقش و تاثیر نویسنده ورزشی در روند توسعه و پیشرفت ورزش آشنا می سازد، در کرمانشاه با وجود اینکه از گذشته روزنامه نگارانی را داشته ایم که بصورت حرفه ای در این راه قلم زده اند اما بصورت تخصصی به مقوله ورزش پرداخته نشده بود تا آنکه نسل جدیدی از ورزشی نویسان جوان پا به عرصه فعالیت گذاشتند و با شکل گیری چند رسانه محلی تخصصی، ورزش کرمانشاه نیز ز ظرفیت بالای رسانه ها بهرمند گردید.
از دل نسل جدید ورزشی نویسان کرمانشاهی یکی هم جوان پرتلاش و خوش فکری است بنام پوریا منصوری؛ خبرنگار ورزشی که با نگاهی متفاوت فصل جدیدی از فعالیت رسانه ای را در عرصه ورزش استان گشوده است. در ادامه از دریچه نگاه پوریا به ابعاد مختلف ورزش استان نگاهی خواهیم انداخت:

-لطفا ضمن معرفی خودت نحوه ی ورود به دنیای نویسندگی را شرح دهید
پوریا منصوری هستم تحصیل کرده مقطع کارشناسی ارشد در رشته میکرو بیولوژی، در سال ۱۳۶۹ در شهر کرمانشاه و از پدر و مادری اصالتا سنندجی دیده به جهان گشودم.
از همان دوران کودکی علاقه زیادی به ورزش بویژه فوتبال داشتم بنحوی که ساعت ها وقت خود را صرف تماشای ورزش های مختلفی که از تلویزیون پخش میشد می نمودم. از آنجا که مادرم اجازه کوچه رفتن را به من نمی داد بیشتر وقت خود را یا صرف مطالعه می کردم و یا به دیدن برنامه ها و مسابقات ورزشی مشغول می شدم.
از آنجایی که پدرم نویسنده ای خوب بود این عادت نیز در من ایجاد شد اینگونه بود که از سال ۱۳۹۱ بعد از اتمام خدمت سربازی و همزمان با ورود به دانشگاه بر اساس یکسری اتفاقات نوشتن را بصورت جدی دنبال کردم. ابتدا به نوشته های شخصی و احساسی روی آوردم و در دوره دانشجویی در یک نشریه دانشجویی بعنوان سردبیر به فعالیت پرداختم، پس از اتمام تحصیل و با معرفی یکی از مدیران اداره ارشاد استان به روزنامه نقد حال و خانم ثریا صفری معرفی شدم.
آشنایی با خانم صفری بعنوان نویسنده و سردبیر نقدحال نقطه عطفی در روند نویسندگی من بود بنحوی که پس از یک سال نوشتن مطالب گوناگون و ارسال آنها برای سردبیر نقدحال در آستانه انتخابات سال ۹۶ یکی از مطالبم که طنز عاشقانه سیاسی بود مورد توجه مدیر مسوول روزنامه نقدحال قرار گرفت و در ادامه یک مطلب فوتبالی از من با لطف استاد نوری علا در نقدحال چاپ شد. و بدین ترتیب به پیشنهاد استاد نوری علا صفحه ی ورزشی این نشریه به من سپرده شد و به مدت ۳ سال نویسنده این صفحه بودم. فکر می کنم که نقدحال تاثیر فراوانی در زندگی من داشت و اعتمادی که استاد نوری علا و سرکار خانم صفری به من نمودند بسیار در رشد و تعالی من تاثیر گذاشت.
-نوشتن را مهارت می دانی یا برای نویسندگی نیاز به استعداد است
نوشتن به استعداد ذاتی نیاز دارد اما بقول سر الکس فرگوسن در کتاب زندگی نامه اش که می گوید بین استعداد و پشتکار دومی را ترجیح می دهم پس فردی که پشتکار و علاقه داشته باشد ولو آنکه فاقد استعداد باشد می تواند به یک نویسنده خوب تبدیل شود از طرفی فردی که استعداد داشته باشد هیچ تضمینی وجود ندارد که حتما یک نویسنده خوب بشود.
تجربه های اول من در نویسندگی شاید خواننده را به خنده وا می داشت تا اینکه با راهنمایی های اساتید محترمی چون آقایان نوری علا، نادر دارستانی، بهروز میرزایی و خانم ثریا صفری در کنار علاقه و شوقی که از خود نشان می دادم توانستم مسیر رشد را طی نمایم. از اینرو معتقدم نوشتن اگر با علاقه همراه باشد حتی اگر استعداد آنرا هم نداشته باشی می توان به نویسنده ای توانا تبدیل شد.
استعداد بعنوان زمین حاصلخیز می تواند سرعت پیشرفت را بیشتر کند لذا از نظر بنده یادگیری مهارت نویسندگی اولین اصل برای نویسنده شدن است.
-چه شد که نوشتن حرفه ای را از فوتبال آغاز کردی
عشق به فوتبال از همان کودکی در من وجود داشت، فوتبال بخش بزرگی از زندگی من شده بود و علاقه ام به این ورزش آنقدر شدید بود که مانع تشکیل زندگی و ازدواجم گردید از اینرو دوران حرفه ای نویسندگی خود را با ستونی در نقدحال بنام ” فوتبال زندگی” شروع کردم و هم اینک نیز در صفحات شخصی خود در شبکه های اجتماعی آنرا همچنان ادامه می دهم. از اینرو علاقه و تخصص اولم برای نوشتن حوزه فوتبال است.
-یک ورزشکار حرفه ای بودن دشوار است یا نویسنده ورزشی بودن
ورزشکار حرفه ای بودن کار بسیار سختی است چرا که فرد ورزشکار باید سبک زندگی خود را تغییر بدهد و در کنار تمرینات سخت ورزشی رژیم غذایی متفاوتی را در پیش بگیرد اما نویسنده ورزشی بودن هم سختی های خاص خودش را دارد اینکه دامنه اطلاعات فرد باید بسیار بالا باشد که بتواند در خصوص موضوعات ورزشی بنویسید و نکته مهمی که در ورزشی نویسی هست جدال با درونت است که گرایش های شخصی ات را در نوشته هایت وارد نکنی لذا معتقدم که نویسنده ورزشی بودن بسیار سخت است.
-چه فاکتورهایی برای ورزشی نویس بودن لازم است
نه تنها برای ورزشی نویسی بلکه برای هر حرفه دیگری علاقه شرط اول است تا جایی که اگر در انجام کاری علاقه نباشد نباید توقع داشت که آن کار درست از آب در بیاید.
علاقه باعث می شود دشواری کار نادیده گرفته شود بیاد دارم در زمان دانشجویی ناگزیر به روزی ۱۰ ساعت کار بودم که هرچند از لحاظ بدنی سخت نبود اما اذیت می شدم اما هم اینک بعنوان مدیر رسانه یک باشگاه فوتبال و نویسندگی روزانه تا ۱۴ ساعت کار می کنم و به هیچ عنوان اذیت نمی شوم.
داشتن اطلاعات جامع و مطالعه فاکتور مهم دیگری است که برای ورزشی نویس شدن مهم است.
-وضعیت روزنامه نگاری ورزشی کرمانشاه را چگونه ارزیابی می کنی
یکی از دغدغه های همیشگی من تخصصی نبودن حرفه ی خبرنگاری در استان است. افراد زیادی را در حوزه ورزش داریم که کاملا به کار خود مسلط هستند اما به دلایلی از جمله کسب درآمد مجبور هستند در سایر حوزه ها نیز ورود نمایند این مسئله موجب می شود تمرکز فرد کاهش یابد. برای خود من پیش آمده که پیشنهاد کار در حوزه های اجتماعی و پارلمانی مطلب بنویسم اما نپذیرفتم چرا که معتقدم کار تا تخصصی نباشد درست از آب در نمی آید. ورزشی نویسان خوبی در استان سراغ دارم که به دلیل ورود در سایر حوزه ها کارشان خوب دیده نمی شود درحالی که مهارت، استعداد و توانایی دارند. لذا حق و جایگاه استان در سطح کشور در حوزه ورزشی نویسی از آن چیزی که هست بسیار بالاتر است.
-رسانه های تخصصی ورزشی و خبرنگاران این حوزه چه نقشی در توسعه ی ورزش می توانند داشته باشند
اگر یک مثلث را برای پیشرفت ورزش در نظر بگیریم در کنار مدیریت ورزشی و ورزشکار ضلع سوم آن رسانه است که بعنوان نوک پیکان مطالبه گری نقش مهمی در توسعه و پیشرفت ورزش بازی می کند.

در هیات های ورزشی بعضا شاهد هستیم که افراد غیر متخصص ورزشی و به صرف آنکه مدیر خوبی هستند در راس قرار دارند در حالی که افراد صاحب عنوان آن رشته ورزشی هستند که علم مدیریت را هم می دانند و رسانه می تواند این رویه اشتباه را مورد نقد قرار بدهد. رسانه بعنوان رکن چهارم دموکراسی به حوزه ورزش جهت می دهد.

-مهمترین مشکلات و چالش های روزنامه نگاری ورزشی در کرمانشاه را نام ببرید
کمبودهای فراوانی وجود دارد اما بیشترن مشکل به مسائل مالی بازمی گردد که صرفا مخصوص حوزه ورزش نیست و کلا جامعه خبرنگاری در استان از لحاظ اقتصادی در مضیقه هستند و فعالین این عرصه درآمدهای ناچیزی دارند. لذا خبرنگار حوزه ورزش وقتی می بیند پولی نیست مجبور می شود به سایر حوزه ها ورود کند.
نکته مهم بعدی در بحث آموزش ضعیف هستیم و ساماندهی وجود ندارد هیچ پارامتر مشخصی برای انتخاب ورزشی نویس وجود ندارد که بر می گردد به غیر تخصصی کار کردن.
آموزش کاربردی در حوزه ورزشی نویسی در استان خیلی ضعیف است و تصور می کنم دوره ها و کلاس های بیشتری نیاز هست.
از اداره کل ورزش و جوانان تقاضا دارم حتما به ورزشی نویس ها بویژه قشر جوان توجه ویژه داشته باشند.

-برای بهبود معیشت روزنامه نگاران ورزشی چه راهکاری می توان ارائه کرد

در این حوزه نقش نهادهای دولتی بسیار مهم است اما در بخش خصوصی هم باید این اتفاق بیافتد اما متاسفانه خود ورزش با قهر اسپانسرها مواجه شده و اینکه ما توقع داشته باشیم به حوزه رسانه ورزشی کمک کند کار عبث و بیهوده ای است و این اتفاق نخواهد افتاد. اما تیم هایی که باشگاه دار هستند و هیات های ورزشی می توانند با بکار گیری این قشر در جایگاه مشاور رسانه ای کمک بزرگی به ورزشی نویس ها بکنند.
در مجموع می توان از ورزشی نویس ها در کنار تیم ها و هیات ها بعنوان مشاور رسانه ای استفاده کرد حتی خود اداره کل ورزش و جوانان هم می تواند با جذب خبرنگاران به عنوان مشاور رسانه ای در بخش های گوناگون کمک بزرگی به معیشت این قشر و نیز رشد ورزش استان بنماید. اما فکر می کنم رسانه در دنیای امروز یعنی پول درآوردن، رسانه فقط این نیست بیاید بگوید فلان مدیر یا مسوول چه گفت و یا چه کرد! بلکه خود رسانه می تواند پول ساز باشد.

-آموزش در حرفه روزنامه نگاری ورزشی از چه جایگاهی برخوردار است
اموزش باید به سمت تخصصی شدن پیش برود و باید بدانیم که دید یک ورزشی نویس هرچقدر وسیع تر باشد خروجی کار بهتر می شود. هرچقدر افرادی که در حوزه ورزش قلم می زنند صاحب نظر باشند می تواند ابزاری برای کمک به ورزش اعم از باشگاه، هیات ورزشی، روزنامه، اداره کل ورزش و… باشد.
اگر قرار باشد دوره های آموزشی برای ورزشی نویسان برگزار شود اما آنها کمکی به پیشرفت ورزش نداشته باشند کل پروسه آموزش عقیم خواهد شد.

کار ورزشی نویس صرفا این نیست که نقل قول از دیگران بکند و یا بازی دادن یا ندادن فلان بازیکن از سوی مربی را زیر سوال ببرد و یا از عملکردها انتقاد بکند بلکه می باید مدل های موفق تیم داری را در اختیار مدیران باشگاه و مربیان قرار بدهد و با ارائه راهکار به رفع مشکلات کمک نماید.

– آیا با تنظیم یک خبر و یا تهیه گزارش رسالت یک ورزشی نویس به پایان می رسد؟
یک خبر و گزارش کار خبرنگار است اما ورزشی نویسی مقوله جدایی است که باید بتواند تحلیل کند کار خبرنگاری کار دشوار و ارزنده ای است اما این تنها کافی نیست ورزشی نویس صرفا مصاحبه نمی کند بلکه گفتگو می کند، باید با مطالعه و اشراف کامل نسبت به موضوعات گفتگو را پیش ببرد و اطلاعات درست را به جامعه انعکاس بدهد. مطالعه داشتن و تخصصی کار کردن باعث می گردد فرد تاثیرگذار باشد.

-اخیرا شاهد برگزاری انتخابات مجمع ورزشی نویسان بودیم که با حواشی متفاوتی مواجه بود نظرتان را در خصوص این تشکل صنفی و فعالیت هایش بفرمایید.

انجمن ورزشی نویسان چه در دوره پیش و چه اخیر دارای حواشی فراوانی بود اما تیم جوانی که این دوره در راس کار قرار گرفت با شعارهایی که دادند توقعات را از خودشان بالا برده اند و باید برنامه هایی که اعلام کردند را اجرا کرده و سروسامانی به وضعیت ورزشی نویسی بدهند.
انتظار می رود انجمن شاخص هایی را برای فیلتر کردن ورزشی نویس ها معین کند و با سخت گیری بیشتر از قرار گرفتن هر فردی در حوزه ورزشی نویسی ممانعت بعمل آورد. هرچقدر فیلترهای سختگیرانه لحاظ شود خروجی آن کمک رسانه به توسعه ورزش در استان خواهد بود.
تصور می رود آینده پرحادثه ای در انتظار جامعه ورزشی نویس است که امیدوارم این حوادث خیر باشد و موجب ارتقا ورزشی نویسی بشود. از طرفی با توجه به چند دستگی هایی که بین ورزشی نویس ها بوجود آمده انتظار می رود دوستان در انجمن به ایجاد وفاق و همدلی در میان جامعه ورزشی نویسان کمک نمایند.
-عملکرد اداره کل ورزش و جوانان را در حوزه ورزش چگونه ارزیابی می کنی
اگر از حضور تیم ها و باشگاه ها در مسابقات کشوری، قبول میزبانی مسابقات ورزشی، تعداد اماکن ورزشی به نسبت جمعیت، جذب و نگهداری اسپانسر ورزشی، شناسایی جذب و حفظ استعدادها بعنوان تعدادی از شاخص های سنجش عملکرد اداره کل ورزش و جوانان نام ببریم می توان گفت که این اداره کل در بحث زیرساخت ها عملکرد قابل قبولی داشته است اما در بعضی موارد انتقاداتی به آن وارد است بویژه در اعمال پاره ای از سیاست های کاری؛ برای نمونه در بحث انتخابات هیات هایی چون وزنه برداری، تکواندو، سوارکاری، فوتبال، کشتی، هیات های همگانی… احساس می شود اهداف شخصی مدنظر قرار گرفته است.
در بحث حفظ اسپانسرها عملکرد ضعیفی داشته بنحوی که اسپانسرهای زیادی وارد ورزش شده اند اما هیچکدام فرجام خوبی پیدا نکرده اند! هرچند همه تقصیرها به گردن اسپانسرها افتاد اما فکر می کنم اداره کل هم در این زمینه مقصر است.
اما در بحث میزبانی مسابقات اداره کل ورزش و جوانان عملکرد فوق العاده ای داشت و توانست میزبانی مسابقات مهم والیبال، بسکتبال و کشتی را به شکل مناسبی برعهده بگیرد.
-مهمترین رویداد ورزشی استان در سال گذشته را نام ببرید
آنچه که من در جریان هستم برگزاری مسابقات لیگ دسته اول والیبال و بسکتبال توسط این دو هیات را درخشان می بینم و جا دارد اشاره ای هم به عملکرد هیات همگانی داشته باشیم که با برگزاری مسابقات و رویدادهای مهم عملکرد بسیار خوبی از خود بجای گذاشت.
-موفق ترین هیات های ورزشی را نام ببرید.
با توجه به اطلاعاتی که من دارم هیات بسکتبال و والیبال عملکرد قابل ستایشی داشته اند بویژه آنکه هیات بسکتبال توانسته نسل جدیدی از بسکتبالیست های جوان کرمانشاهی را وارد مسابقات کشوری نماید.
-اخیرا شاهد گزارش زنده مسابقات ورزشی از رسانه ورزشی خوربران بودیم که با اجرای موفق شما رویداد ورزشی مهمی را در کرمانشاه رقم زد، از نحوه شکل گیری و اجرای این ایده بگویید.
رسانه تخصصی خوربران به مدیریت کمیل نظری یک اتفاق نویی را در ورزش استان رغم زد و با گزارش زنده مسابقات والیبال و فوتبال که اتفاقا با استقبال فراوانی از سوی جامعه ورزش مواجه گردید آنهم با توجه به امکانات ابتدایی و در جایی که شبکه استانی زاگرس و گروه ورزش این شبکه علی رغم تمامی امکانات مالی و غیره به این حوزه ورود نمی کنند برای یک رسانه کوچک محلی انجام این مهم یک اتفاق ورزشی خوب را در کرمانشاه رقم زد.
همچنین برنامه دیگری نیز با نام خوربران ۱۴۰۰ را به اجرا درآوردیم که طی آن با تعدادی از قهرمانان ملی و بین المللی کرمانشاهی که در دنیا چهره هایی شناخته شده هستند اما در استان کرمانشاه کمتر دیده و شناخحته شده اند به گفتگو نشستیم.
این دو کار متفاوت از رسانه خوربران شور حال وصف ناپذیری را در جامعه ورزش بویژه جوانان بوجود آورد که جای تقدیر دارد و انتظار می رود از سوی باشگاه ها و هیات ها دیده شده و مورد حمایت قرار بگیرد.
-اگر نکته نظر و یا دیدگاهی در حوزه ورزش باقی مانده بفرمایید.
کرمانشاه در حوزه ورزش آتشفشان استعداد است باید کاری کرد که این استعدادها در همین شهر و دیار بمانند تا با وجود تیم های ورزشی شاهد رشد صنعت توریسم و توسعه صنعت استان نیز باشیم.
اتحاد و همدلی بین سه ضلع تاثیرگذار ورزش یعنی مدیران ورزشی، ورزشکاران و ورزشی نویسان می تواند ورزش استان را در مسیر رشد و توسعه در تمامی ابعاد قرار بدهد، امیدوارم با همدلی به سمت توسعه پیش برویم.