ویژگی های مهم عصر حاضر را می توان در تقدس زدایی، راز زدایی، رشد فرد گرایی، عقلانی شدن و علمی اندیشی خلاصه نمود. در خصوص علمی اندیشی باید گفت که مقومش فرهنگ است و مقوم فرهنگ هم مکتوب می باشد. از طرفی یکی از شاخص های عمده توسعه، کتاب می باشد لذا نویسنده ستون اصلی و مقوم فرهنگ شناخته می شود.
کرمانشاه در حوزه فرهنگ با وجود بزرگان فراوانی در عرصه ادبیات، شعر، هنر و… از جایگاه والایی در کشور برخوردار است که در این خصوص می بایستی نه خود را بزرگ بنمایانیم و نه آنچه که هستیم را نبینیم!
برگزاری جلسات متعدد تجلیل از بزرگان ادب و هنر در راه نمایاندن آنچه که هستیم موثر می باشد اما چرا تغییراتی که اینگونه جلسات می باید در جامعه ایجاد نمایند برای ما کرمانشاهیان محسوس نمی باشد؛ حلقه مفقود ماجرا کجاست؟! دلایل زیادی برای این موضوع می توان برشمرد؛ یکی اینکه حجم چنین کارهایی کم است، باید بیشتر کار کنیم که این مهم به تشکیلات دولتی و نهادهای مربوطه باز می گردد.
بخش دیگر هم به وظیفه اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه بازمی گردد، فعالین رسانه می بایستی چهره های فرهنگی را بر بستر فضای مجازی بیشتر معرفی کنند، اینجا هم کم کاری داریم!
نکته مهم بعدی به فرهنگ تواضع ما کرمانشاهی ها باز می گردد که باعث شده داشته های فرهنگی مان کمتر شناخته بشوند! برای نمونه امثال استاد بهزاد بیشتر از شهریار نباشد کم از او هم نیست اما آیا این عزلت طلبی بزرگانی چون بهزاد خدمتی به ادبیات استان نموده است؟!
چرا نباید سریال بهزاد ساخته شود؟ چرا نباید داشته هایمان را معرفی کنیم؟ ما در قرآن هم داریم که خداوند خطاب به پیامبر می فرمایند: ای پیامبر نعمت هایی که به تو داده ایم را برشمار! خروجی این تواضع و انزواطلبی این می شود که استان های دیگر بزرگان علم، ادب و فرهنگ ما را نمی شناسند.
پس از درگذشت استاد پرتو بزرگواری از ادبا و فضلای استان بر اساس همان خصلت تواضع ما کرمانشاهیان سخن راند که؛ ایشان زیر قبر اهدایی و منت وزیر ارشاد نرفته است!
پرسش این است که آیا آرامستان هنرمندان کرمانشاه متعلق به وزیر است؟! مگر علاقمندان به ملک شعرای بهار و دیگر ادبا و شعرا با رفتن سر مزار آنها می پرسند چه کسی آنرا ساخته است؟
پرسش دیگر اینکه گردشگرانی که به کرمانشاه وارد می شوند چگونه می خواهند بر سر مزار بزرگان ادبیات و شعر کرمانشاهی بروند در حالی که هر یک در گوشه ای دفن هستند؟! و در این صورت چگونه می خواهیم بزرگان خود را به دیگران بنمایانیم؟!
پس اگر به دنبال تغییر هستیم باید در رفتارهایمان تجدید نظر کنیم و از مناعت طبع خود بکاهیم و در این راه
بزرگان، نویسندگان و روزنامه نگاران باید به کمک بیایند تا آن اتفاق مهم در استان روی بدهد. این مهم نیاز به همدلی دارد باید بیاموزیم که انسجام داشته باشیم و در کنار یکدیگر باشیم این یک تکلیف همگانی است.

بهرام فاضلی زاد مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه