بسم‌الله‌ الرحمن‌ الرحیم
وَ مَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَى الْعُلَمَاءِ أَلَّا یُقَارُّوا عَلَى کِظَّهِ ظَالِمٍ وَ لَا سَغَبِ مَظْلُومٍ لَأَلْقَیْتُ حَبْلَهَا عَلَى غَارِبِهَا وَ لَسَقَیْتُ آخِرَهَا بِکَأْسِ أَوَّلِهَا
اگر خداوند از عالمان پیمانی سخت نگرفته بود که در برابر شکمبارگیِ ستمگر و گرسنگیِ ستمدیده، آرام و قرار نگیرند، بی‌تأمل رشته‌ی حکومت را از دست می‌گذاشتم و پایانش را چون آغازش می‌انگاشتم و چون گذشته، خود را به کناری می‌کشیدم.
امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام

جناب آیت‌الله رئیسی
رئیس‌جمهور محترم ایران
سلام‌علیکم
یکی از اساسی‌ترین آرمان‌های حکومت علوی، تحقق و اقامه‌ی عدالت است و امام علی (ع) حکومت را برای تحقق عدالت، از جمله استیفای حقوق پذیرفت.
همان‌گونه که مستحضرید رئیس‌جمهور عالی‌ترین مقام اجرایی هر کشوری‌ست که از اختیارات و اقتدارات مکفی برای اداره‌ی امور کشور برخوردار است. چنین قدرتی برای یک کشور وقتی منطقی و مقبول است که بتوان بر پایه‌ی برقراری عدالت استوار باشد.
مطالعه‌ی تاریخ نشان می‌دهد که انسان به جهت زندگی اجتماعی ناگزیر از آن است که نیازهای خود را از طریق یک نظام اجتماعی هدفمند، همکاری و تعاون در آن نظام به‌ دست‌ آورد. از سوی دیگر تعارض و تزاحم خواسته‌های بشری و روح استخدام او نیاز به قوانین اجتماعی را تشدید می‌کند. طبیعی‌ست وجود قانون به تنهایی در تامین این هدف کافی نیست بلکه نیاز به قدرت اجرایی دارد که اقتدار یک رئیس‌جمهور غیر از این نمی‌باشد.
ارتقاء بشر در مسائل فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی، این نیاز را بر طرف نمی‌سازد بلکه به جهت رشد و توسعه‌ی قلمروهای زندگی بشر این نیاز شدیدتر احساس می‌شود.
لذا ضرورت تشکیل سازمان‌های مردم نهاد در حوزه‌های مختلف آن‌هم به صورت تخصصی برای برقراری تعاون، اعتدال، بالابردن سطح مشارکت‌های اجتماعی، کمک به ایجاد برقراری نظم و عدالت و تعالی زندگی بشری لازم و قابل اجراست.
جناب آقای رئیسی مدت زمانی‌ست از سفرتان به استان کرمانشاه می‌گذرد و امروز به بهانه‌ی روز ملی سمن‌ها، آنانی‌که هرگز نه در این جناح و نه در آن جناح بودند بلکه همیشه راه اعتدال را پیش گرفته‌اند، برایتان می‌نویسم.
در روز ملی سمن‌ها از سفرتان به استان کرمانشاهان می‌نویسم.
با این سفر نه تنها حال شهرم خوب نشد بلکه کام‌مان را به تلخی ساقه‌ی شیرین‌بیان مبدل نمودید.
زیرا آن‌هنگام که در قوه‌ی قضائیه بر مسند ریاست نشستید برای همکاری با سمن‌ها و کمک خواستن از ایشان، برنامه‌ها نوشتید و چشم‌انداز طراحی کردید و به دستگاه‌ها و ارگان‌های زیر مجموعه‌ی خود شیوه‌نامه و دستورالعمل ارسال نمودید برای کاهش معضلات اجتماعی و ارتقاء سطح مشارکت‌های اجتماعی از سمن‌ها یاری بخواهید و شما به خوبی بر این امر مهم واقفید که سمن‌ها در بحران‌هایی همچون زلزله و سیل، در یاری رساندن به مردم، بازوان توانمند دولت بوده‌اند. در بحران شیوع همه‌گیری ویروس کرونا در خط‌مقدم، بنابر رسالت خود تا آخرین لحظه ایستادند و به مردم مناطق حاشیه‌نشین خدمات گوناگونی ارائه کردند.
سمن‌هایی که شیرزنان و غیورمردان بسیاری به خود دیده، فرزندانی از این خطه‌ی همیشه سرافراز که هرگز سهم‌خواه نبوده و همچون گلوله در قلب سربازی پای آرمان‌هایشان ایستاده‌اند.

جناب آقای رئیسی شما به هند ایران سفر کردید و ما بر این باور بودیم حداقل اقدام‌تان نشست با منتخبین سازمان‌های مردم نهاد استان است که اتفاق نیفتاد.
می‌خواستیم در حضور شما از نامردی‌ها و نامرادی‌ها بگوئیم که نشد.
قصد داشتیم بگوئیم استان کرمانشاه با ظرفیت ۲۲۰۰ اثر باستانی و طبیعی، این استان چهارفصل، این استان ۷۲ ملت، هنوز در صنعت توریسم زیرخط فقر است.
می‌خواستیم از وضعیت اسفبار زنان و کودکان‌مان بگوئیم (این را در نامه‌ای مجزا به تفسیر برای سرکار خانم دکتر خزعلی شرح خواهم داد).
می‌خواستیم بگوئیم آیا از وضعیت مناطق حاشیه‌نشین کرمانشاه اطلاع دارید؟
آیا می‌دانید آمار طلاق و تن‌فروشی کجای نمودار قرار دارد؟
از وضعیت روستاها و آسیب‌های گوناگونی که گریبان‌گیر روستائیان شده اطلاع دارید؟
حال سوال از من شما اینست : مردم در کجای برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی شما قرار دارند؟
آیا از نظر دولت فخیمه، زنان جزء غنائم جنگی می‌باشند یا جزء اموال شخصی مردان محسوب می‌شوند؟
آیا زنان فقط در زمان انتخابات شیرزنانِ پرشورِ همیشه در صحنه هستند یا در همه‌ وقت؟
استانی که سرشار از منابع نفت و گاز، چندین بازارچه‌ی مهم مرزی، جوانان متخصص و تحصیل‌کرده، نخبگان و فرهیختگان بسیار، آثار باستانی فراوان و…. می‌باشد باید چنین فقیر و در نمودار دولت‌ متبوع بیکارترین استان ایران باشد؟
راستی هنرمندان در کجای داستان شما قرار دارند که حتی تمایلی به دیدن آن‌ها هم نداشتید؟
می‌خواستیم از نمایندگان‌مان بگوئیم که باید وکلای صادقی برای مردم استان، در خانه‌ی ملت، که این‌روزها به کلبه‌ خرابه‌ایی بیشتر شباهت دارد زیرا هر آن‌چه مصوبه از آن بیرون می‌آید کاملا ضد مردم است باشند، ولی به نفع استان‌های همجوار برای خوردن قیمه‌ی نذری سینه می‌زنند‌.
و اما…
ما می‌توانستیم با ارائه راهکارهای گسترده شما را یاری دهیم.

آقای رئیس‌جمهور گرانقدر
استان ما رها شده است و من پیشترها در نامه‌ایی خطاب به حضرتعالی در خصوص الحاق سومار به استان ایلام پیشنهادی به شما ارائه نمودم یادتان هست؟
پیشنهاد من این بود :
استان کرمانشاه را که همگان به عنوان مرکزیتِ تاریخیِ غربِ کشور می‌شناسند، از بخش سومار تا اسلام آبادغرب را به ایلام، منطقه‌ی اورامانات را به کردستان، کنگاور را به همدان، هرسین و توابع را به لرستان الحاق نمائید که تنها شهرستان کرمانشاه باقی بماند بلکه مدیران و مسئولین استانی و کشوری به حال این فرزند جدا از مادر، رحمی کنند و برای سیر کردن شکم این مردمان که همانا توسعه‌ی پایدار است بکوشند.

کلام آخر : قرار بود اقتصاد را جراحی کنید نه شکم ملت را

ومن‌الله‌التوفیق

نسترن رستمی-کنشگر اجتماعی