ماجرای مسمومیت دانش آموزان در مدارس به کرمانشاه هم رسید تا با اضافه شدن یک نگرانی جدید به لیست نگرانی هایمان باور کنیم که زندگی در سایه ترس و دلهره، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما کرمانشاهیان می باشد!

با مرور ترس هایی که در طی سال های اخیر تجربه کرده ایم این مورد اخیر را می توان متفاوت و ترسناک تر از دیگر موارد تصور نمود چرا که عاملی ناشناخته این بار سلامت جسمی فرزندانمان در مدارس و همزمان سلامت روانی آحاد جامعه را با تهدید جدی مواجه نموده است.
از همان سه ماه پیش که اولین مورد مسمومیت در بین دانش آموزان قمی اتفاق افتاد تا به امروز که چندین مدرسه در شهرهای مختلف مورد حمله قرار گرفته گمانه زنی های مختلفی از منشاء و عامل این اتفاقات مطرح شده است.
کنجکاوی افکار عمومی برای یافتن مسببین و مقصرین ماجرا با به میدان آمدن گروه ها و جریانات سیاسی داخلی و خارجی در کنار انفعال مسئولین همچون موارد مشابه فضایی مبهم و ملتهب در جامعه بوجود آورده و باعث نگرانی هرچه بیشتر خانواده ها شده است!
در اینگونه مواقع عمدتا بین گمانه زنی های جامعه با اظهارات مسئولین تفاوت فاحشی وجود دارد اما تا زمانی که شاهد اظهار نظر از سوی مراجع رسمی نباشیم نمی توان تحلیل جامعی از وضعیت ارائه نمود.

لذا به همان میزان که اظهار نظر بر پایه حدس و گمان از سوی اشخاص و گروه های مختلف موجب تشویش اذهان عمومی می باشد، انفعال و استیصال دستگاه های ذی ربط در اطلاع رسانی صحیح و آگاه سازی مردم نیز تهدید کننده امنیت روانی جامعه محسوب می گردد!

از اینرو در شرایطی که جامعه در نگرانی به سر می برد و خانواده ها دچار ترس از احتمال تکرار این حادثه در سایر مدارس هستند، تعلل در شناسایی و مجازات عوامل حمله به مدارس دخترانه شهر کرمانشاه کوتاهی در انجام وظیفه و صیانت از امنیت و سلامت جامعه محسوب شده و مستوجب پیگرد و مجازات قانونی می باشد.