بیماری را می توان بخشی جدایی ناپذیر از زندگی در دنیای امروز دانست؛ واقعیتی غیر قابل کتمان که در مسیر آرام زندگی و با سرمنشاء های گوناگون عده ای را به کام مرگ برده و بخش قابل توجهی را نیز دچار کسالت و آسیب دائم یا موقت می نماید. در راه مقابله با بیماری هرچند دانش و تکنولوژی به خدمت انسان آمده تا او را از گزند بیماری ها مصون نگاه دارد اما طرف مقابل نیز بیکار ننشسته و به هر طریق ممکن سعی در گرفتن تلفات از انسان ها دارد، و این کشاکش و تقابلی ادامه دار و دائم میان انسان و بیماری است. از اینرو پروتکل های بهداشتی به عنوان اصلی دائم الاجرا و فاقد تاریخ مصرف شناخته می شوند. پس در بحران ویروسی اخیر که موقعیتی تکرار شدنی تلقی می گردد راه حل های مراقبتی و پیشگیرانه توصیه هایی فرا زمانی و دائم هستند با این تفاوت که در تقابل با بیماری های واگیر اهمیتی به مراتب بیشتر می یابند چرا که مسئولیت اجتماعی هر فردی را در برابر رفتارهایی که ممکن است به دیگران آسیب وارد نماید مسئول می داند.
آنچه که بیش از یک بیماری همه گیر اهمیت می یابد پیامدهای منفی آن در سایر حوزه ها به ویژه در بخش اقتصادی می باشد. در معرض آسیب قرار گرفتن کسب و کارهای کوچک ناشی از کاهش معنا دار ترددها لزوم توجه ویژه به این بخش را می رساند. در این برحه و با توجه به احوالات بازار متاثر از رکود اقتصادی سال 98 ونیز تلاطم بوجود آمده در روزهای پایانی سال ناشی از کرونا ویروس که تا به امروز نیز ادامه دارد، شرایط را به سمتی سوق داده که دیگر بحث از ادامه تعطیلی مراکز تجاری و یا آغاز فعالیت آنها نیست بلکه صحبت از ضرورت مهمتری است به نام حمایت از بازار برای ممانعت از فروپاشی آن! تن نحیف و رنجور بازار در برحه کنونی بیش از توصیه های بهداشتی نیازمند پروتکلی حمایتی است. در این راستا فعالین اقتصادی استان از مسئولین بویژه استاندار انتظار دارند هر چه سریع تر و تا پیش از آنکه بحران اقتصادی فوق الذکر عده ای را به وادی نابودی بکشاند تصمیماتی را اتخاذ نموده و در قالب پروتکلی حمایتی از بازاریان در برابر شرایط بحرانی اخیر حمایت لازم را بوجود آورد.
و این تنها نقشه راهی است که استاندار محترم و تیم اقتصادی وی می توانند برای رفع مشکلات کنونی در پیش بگیرند.
م . بستار