برخلاف بسیاری از شاغلین که متاثر از شرایط پاندمی کووید ۱۹ طی سال های اخیر، با خانه نشینی و کاهش فعالیت مواجه شدند؛”معلمین ” از جمله معدود افرادی هستند که نه تنها خانه‌نشینی کرونایی و تدریس آنلاین از حجم فعالیت آنها کاهش نداد بلکه زحماتشان را نیز دو چندان کرد.توانایی تفهیم مطالب و تدریس به […]

برخلاف بسیاری از شاغلین که متاثر از شرایط پاندمی کووید ۱۹ طی سال های اخیر، با خانه نشینی و کاهش فعالیت مواجه شدند؛”معلمین ” از جمله معدود افرادی هستند که نه تنها خانه‌نشینی کرونایی و تدریس آنلاین از حجم فعالیت آنها کاهش نداد بلکه زحماتشان را نیز دو چندان کرد.توانایی تفهیم مطالب و تدریس به دانش آموزان وابسته به مولفه‌های بسیاری نظیر استفاده از زبان بدن، استفاده از تصویر و صوت، برقراری تعاملی دو طرفه میان معلم و دانش آموز وبسیار دشوار است.
بیماری همه گیر کووید ۱۹ بر سیستم آموزشی جهان تأثیر گذاشته و منجر به تعطیلی تقریباً کل مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی شده است و همچنین باعث پدیدآمدن نوع جدیدی از آموزش در کلاس‌های درس به نام آموزش‌مجازی شد.معلمین و اساتید چون همیشه به‌عنوان سنگردار خط‌مقدم امر آموزش بودند، موظفند در این شرایط نیز چراغ تعلیم‌ و تعلم را روشن نگه‌داشته و تدریس را به صورت غیرحضوری انجام دهند که خود چالش‌هایی را برای آنها بوجود آورده است. آموزش مجازی و سنجش دانش‌آموزان در این فضا، سختی کار معلمان را در فرآیند یاددهی و یادگیری چند برابر کرده است که در ادامه به برخی از این سختیها و چالشها اشاره می‌شود:
۱- آموزش در فضای مجازی به علت شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا سبب شده تا ساعات آموزش، متفاوت از زمان مدرسه بوده و معلمان در طول روز و گاهی تا پاسی از شب درگیر آن باشند. فعالیت در فضای مجازی برای دانش‌آموزان به دلیل افزایش ساعت آموزش و انجام تکالیف درسی نیز سخت است. به گونه‌ای که آنان چاره‌ای جز پذیرش این شرایط را ندارند.تا قبل از شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس، معلمان بین چهار تا پنج ساعت در طول روز درگیر فعالیت مستقیم آموزشی بودند اما در شرایط فعلی این زمان در طول روز چندین برابر شده است. هم اکنون معلمان در خارج از زمان آموزش رسمی درگیر فرآیند تعلیم و تربیت هستند، زیرا برای آموزش به دانش آموزان کلاس خود ناچار به تهیه مطالب درسی، فیلم، دادن تکالیف و بررسی آن به صورت جداگانه برای هردانش‌آموز و حتی اطلاع رسانی وضعیت درسی دانش‌آموزان به والدین از طریق گروه مجازی هستند.
۲- کار کردن با سیستم آموزشی هوشمند چون رایانه، لپ‌تاپ و گوشی همراه در راستای آموزش مجازی به دانش‌آموزان آن هم در ساعات طولانی، سلامت معلمان را نیز به خطر انداخته است.
۳- دشواری کار معلمان در این وضعیت سخت کرونایی حتی در زندگی خانوادگی آنان نیز تأثیر گذاشته است، زیرا این افزایش ناخواسته ساعت کاری سبب شده تا ساعت کمتری در کنار اعضای خانواده و ارائه خدمات به آنان باشند.
۴- قطع و وصل مدام اینترنت و پهنای ضعیف باند معطوف به سیستم “شاد” به ویژه در زمان اوج ترافیک، هزینه تهیه تلفن همراه اندروید و یا هزینه اینترنت تلفن همراه، تبلت و رایانه، پا به پا آمدن والدین با فرزندانشان در کلاس‌های مجازی، حذف تاثیرگذاری شگرف کلاس‌های حضوری به ویژه در مقطع دبستان بر شکل‌گیری پایه‌های تحصیلی و تربیتی دانش‌آموزان، مشکل دامنه‌دار تقلب و تخلف در امتحانات مجازی، چالش برگزاری کلاس‌های آزمایشگاهی و واحدهای عملی از طریق سیستم آموزش مجازی که حتی برای برگزاری کلاس‌های تئوری نیز با هزار و یک چالش روبه‌روست باعث کاهش سلامت روان معلمان شده است.
۵- به سخره گرفتن معلمین و شیوه تدریس‌شان در فضای مجازی که سبب شده ده‌ها کلیپ با محتوای سخیف در شبکه‌های اجتماعی دست به دست بچرخد و… همگی شماری از لیست بلند بالای نواقص سیستم آموزش مجازی فعلی است که نشان می‌دهد هنوز زیر ساخت‌ها اصلاح و تقویت نشده‌اند و بار این چالش‌ها روی دوش معلمان، دانش‌آموزان و والدینشان سنگینی می‌کند.
۶- از طرف دیگر تعطیلی مدارس سردرگمی و استرس برای معلمان ایجاد کرد. وقتی مدارس تعطیل شدند، به طور غیرمنتظره و برای مدت نامعلومی، معلمان از تعهدات خود و چگونگی برقراری ارتباط با دانش‌آموزان برای حمایت و اطمینان از یادگیری مطمئن نبودند. انتقال به سیستم عامل‌های یادگیری از راه دور، حتی در بهترین شرایط، بسیار ناکارآمد، دشوار و ناامید کننده بود و برای برخی از دروس عملاً آموزش آنلاین یا آفلاین روش مناسبی نبود
از دیدگاه معلمین آموزش مجازی در دوران کرونا موجب پیامدهای آموزشی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و فنی شده است، از نظر آموزشی، حذف جو آموزشی مدرسه، حذف یا کاهش امکانات کمک آموزشی، عدم تمایل به انجام تکالیف کلاسیِ ناشی از فقدان اجبار آموزشی، عدم وجود چارچوب مناسب و الزام برنامه و زمانبندی (جهت برنامه‌های آموزشی)، عدم توجه به قدرت و سرعت یادگیری دانش آموزان، عدم مشاهده عینی شیوه انجام فعالیتها و تکالیف دانش آموزان توسط معلم، کاهش انگیزه معلمان، کاهش انگیزه دانش آموزان به دلیل تغییر مفهوم رقابت کلاسی در فضای آموزشی جدید، کاهش پایبندی به مقررات نظم و انضباط کلاسی و عدم وجود تکرار و تمرین مناسب و لازم از مشکلات آموزش مجازی به جای آموزش چهره به چهره است.

پژمان خفتان مدرس و مشاور تحصیلی