چند سالی می شود که گردشگری مورد اقبال و توجه مدیریت ارشد استان قرار گرفته و استانداران کرمانشاه این صنعت را محور اصلی توسعه قلمداد کرده اند. از هوشنگ بازوند تا بهمن امیری مقدم و حالا محمد طیب صحرایی هر یک به نحوی گوشه ای از قالی هزار رنگ گردشگری را با هدف افزایش رزق و روزی مردم استان گسترانیده اند!
حاصل این توجهات و تلاش ها ثبت جهانی سیما و منظر فرهنگی هورامانات ، انتخاب کرمانشاه به عنوان شهر خلاق خوراک، آغاز تلاش ها برای ثبت جهانی تاق بستان و چند رویداد دیگر بود.
جدای از اهمیت فرهنگی رویدادهای فوق و برخلاف پیش بینی های صورت گرفته از قِبَل هیچ یک از این رویدادها اتفاق خوشایندی که منجر به منفعت مردم استان گردد بوجود نیامد تا تردیدها نسبت به ظرفیت گردشگری برای نقش آفرینی در تحولات استان افزایش یابد، و یا شاید از سوی دست اندرکاران و تصمیم گیران امر مسیر درستی طی نشده تا پازل گردشگری استان همچنان نیمه تمام باقی بماند!
رونق گردشگری به منظور تولید ثروت و پیشرانی برای توسعه ی جامعه مستلزم هماهنگی مجموعه ی مدیریتی استان و کلیه ی دستگاه های مرتبط می باشد تا با شناسایی ظرفیت ها، توانمند سازی جوامع محلی، توزیع برابر امکانات در سطح استان، ایجاد زیر ساخت های لازم، ترویج و تقویت فرهنگ میهمان پذیری، تصویب قوانین حمایتی و نظارت بر حُسن انجام آنها و… راه خود را یافته و پیش برود در غیر این صورت تشکیل ستاد و جلسات نمایشی فاقد خروجی، مانور بر روی ۴۲۰۰اثر تاریخی آنهم در شرایطی که کلیه ی شهرهای استان فاقد مراکز تفریحی و جاذبه های شهری هستند و جاذبه های تاریخی و طبیعی استان فاقد امکانات و زیرساخت های مناسب می باشند، دلخوش بودن به حضور تعداد معدودی مسافر نوروزی و بزرگ نمایی در این خصوص با طرح ادعای دروغین حضور دو میلیون گردشگر در ایام نوروز هیچ کمکی به رونق گردشگری و درنتیجه توسعه ی استان نمی کند و بهشت گردشگری وعده داده شده همچنان دور از دسترس باقی خواهد ماند!