کرمانشاه با مشخصه های ظاهری یک شهر اما با فرهنگ های متعدد غیر شهری به حدی بد قواره و ناموزون می نماید که رفتارهای نابهنجار برابر با رفتارهای مدنی و حتی بیش از آنها عادی جلوه کرده و مورد پذیرش می باشد.
اینکه هر فردی هرکاری که بخواهد می کند بدون آنکه خود را مکلف به پاسخگویی بداند و یا فرد، نهاد یا سازمانی از کار او ممانعت به عمل بیاورد حالا دیگر به موضوعی عادی و پیش پا افتاده تبدیل شده است!
در توصیف این بد قوارگی مثال های فراوانی می توان برشمرد، از اینکه هر فردی هر کجایی که بخواهد و به هر نوع کسب و کاری روی می آورد بی آنکه دل نگران از این باشد که بابت کیفیت، حجم واندازه و قیمت کالای عرضه شده به جایی بخواهد حساب پس دهد. و یا با خودروی خود به هر شکلی که بخواهد براند و هرکجا که اراده نمود توقف کند. و یا هر آنچه که به ذهنش می آید را برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران و دعوت به انجام کاری بر تابلو، بنر و یا اعلامیه ای بنویسد و در هر کجا و با هر کیفیتی نصب نماید. و یا هر کجا که خشمش غلیان کرد و یا قضای حاجتش گرفت به هر شکل ممکن آنرا فرونشاند!
و یا…
آیا با تکیه بر همت و اراده مسئولین می توان پایانی بر این بد قوارگی متصور بود یا خیر؟!