ما کرمانشاهیان با مشاهده تلاش مسئولین برای رفع مشکلات و بهبود وضعیت زندگی شهروندان احساس خوشبختی می کنیم، خصوصا وقتی که می بینیم نایب رئیس مجلس برای افزایش نشاط اجتماعی وزیر میراث فرهنگی را به خدمت استاندار و شهردار می آورد تا راهی برای حل مشکل #تله-کابین بیابند!

از آنجا که احداث تله کابین نقش موثری در جذب گردشگر و در نتیجه تولید ثروت و ایجاد اشتغال خواهد داشت هر گونه تلاش برای تسریع در روند احداث تله کابین با استقبال جامعه ی شهروندی مواجه خواهد شد.
اما؛ با مشاهده ی زیرساخت های ناچیز و ناقص حوزه گردشگریِ استان و ناتوانی مسئولین در چاره اندیشی برای رفع آنها، دچار تردید شده و با خود می اندیشیم که …
تا زمانی که کرمانشاه از داشتن زیرساخت های اولیه و ضروری برای توسعه ی گردشگری محروم می باشد؛ مگر می توان به تله کابین فکر کرد ؟!
و یا در کلانشهری که فاقد شهربازی است صحبت کردن از تله کابین چه معنایی می تواند داشته باشد؟!
از طرفی در شهری که از تنها رودخانه اش نه به عنوان ظرفیت گردشگری بلکه به عنوان محل رها سازی پساب شهری و صنعتی استفاده می شود دم زدن از تله کابین صرفا یک شوخی تلقی می شود!
مهمتر آنکه وقتی محل جانمایی تله کابین که مورد مناقشه خود مسئولین با یکدیگر می باشد به عنوان شناسنامه گردشگری استان از داشتن حداقل امکانات زیرساختی و فرهنگیِ جذب گردشگر محروم می باشد و هر دو پارک شرقی و غربی اش که از دیرباز تفرجگاه مردم این دیار و حتی استان های همجوار بوده به دلیل عدم رسیدگی و بی توجهی در آستانه نابودی قرار دارد، چطور می خواهند در جوارش تله کابین احداث نمایند؟!
از اینرو باید به افکار عمومی حق داد که در نیت بانیان و حاضران در جلسه ی بررسی راهکارهای رفع موانع و مشکلات احداث تله کابین شک کرده و این اجماع را تامین کننده منافع عده ای و بر خلاف مصالح عمومی تلقی نمایند!
تردیدی که عرصه را بر امضا کنندگان هر سندی که بخواهد تهدیدی برای محیط زیست و تعرض به حریم و عرصه محوطه تاریخی طاق بستان باشد تنگ کرده و آنها را در برابر مطالبه گری افکار عمومی قرار خواهد داد!