احساس ناامنی که به سراغ آدم می آید اولین کاری که به ذهن میرسد پناه گرفتن در آغوش کسی و رفتن به جایی است که امنیت را به او بازگرداند.
لذا روی آوردن به زندگی جمعی اولین تلاش انسان برای تامین امنیت و ایجاد نهادهایی همچون پلیس تکمیل کننده این فرایند بود.
در این چارچوب ساختار و عملکرد پلیس در جوامع مختلف معیار مهمی برای سنجش ضریب احساس امنیت محسوب می شود. بدین شکل که ارکان مختلف این نهاد به صورت مجزا از یکدیگر و یا در کلیت واحد در کاهش و یا افزایش احساس امنیت در جامعه موثر می باشد.
کلانتری ها به عنوان جزئی از ساختار پلیس که ارتباطی رودررو با شهروندان دارد، نبض امنیت عمومی شناخته شده و نقش مهمی در افزایش احساس امنیت در جامعه دارند. در واقع بررسی عملکرد کلانتری های یک شهر گویای میزان رضایتمندی شهروندان و ضریب احساس امنیت در جامعه محسوب می گردد.
از آنجا که احساسات آدم ها از یک فرد به دیگری منتقل گشته و در کوتاه ترین زمان ممکن کل جامعه را در بر می گیرد، هر آنچه در راهرو کلانتری ها بر افراد زیاندیده می گذرد بلافاصله به عموم شهروندان منتقل می شود!
درواقع احساسی که از نحوه رسیدگی به شکایات و رویه موجود در کلانتری ها به مراجعین زیاندیده دست می دهد به سایر شهروندان نیز تعمیم می یابد. پس احساس ناکامی یا موفقیت در پیگیری پرونده های شکایت مالباختگان و متضررین، شاخص دقیقی برای سنجش ضریب احساس امنیت در جامعه محسوب می شود.
حالا که افزایش احساس امنیت در جامعه جزئی از اهداف و برنامه های پلیس می باشد و اقدامات مثبتی هم در این راستا انجام شده انتظار می رود سردار حاجیان فرمانده انتظامی استان دقت نظر بیشتری بر رویه حاکم بر کلانتری ها داشته باشد تا در سایه ترک فعل ها، ناکارآمدی ها و بی قانونی هایی که بعضا در کلانتری ها اتفاق می افتد شاهد از دست رفتن اعتماد عمومی نسبت به تلاش های شبانه روزی پلیس و در نتیجه کاهش احساس امنیت نباشیم.